روضه جانسوز و سنگین_ویژه فاطمیه_ شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها _حاج محمود کریمی

در کنده شد از جا و سر شعله زدن داشت

از هیزم و از آتش و از در سخن داشت

شد سرخ به جای همه از فرط خجالت

میخی که نشانی زغم مادر من داشت ...

یک دفعه گذشتن ازآن درهمه یقوم

آن لحظه گذشتن که جانی به بدن داشت

*هی صدا میومد علی بیا ...*

وقتی که جماعت به سرش ریخت،زمین خورد

وقتی که زمین خورد نگاهی به حسن داشت

جا پای مغیره به روی چادرش افتاد ...

در خانه و در کوچه و حتی دم مسجد

ای وای که قنفذ همه جا دست بزن داشت

این دست شکستن عرق شهر درامد

این طور کشاندن به خدا داد زدن داشت ...

بدجور شکستن غرور پسرش را

یک عمر فقط ناله ی نامرد نزن داشت

مانند حسینش شده محسن جگرش سوخت

شاید بدن محسن او نیز کفن داشت

*اینجا همه میخواستن مادر رو از مهلکه و معرکه بیرون بیارن،دیگه کربلا جا برا زن و بچه نبود ....فقط تماشا کردن ... فقط یه نازدانه ی امام حسن رفت تو میدان ... عموم رو رها کنید ....(روضه گودال شدا) .... این کمکم نتیجه نداد، آه ... عمه ی سادات دید دست ها با نیزه ها بالا پایین میره شمشیرها بالا پایین میره ... یه مرتبه همه عقب اومدن .... شروع کردن با سنگ زدن ... باران سنگ گرفت .....ای حسین ....

.