موسم شادی و همدلی آمد

الا که موسم شادی و همدلی آمد

زمان ناد علیاً سینجلی آمد

زمین سامره را سینه منجلی آمد

دهم ولی خداوند را ولی آمد

که دومین حسن از چهارمین علی آمد

بر آن علی به گل روی این حسن صلوات

ولی ذات خدا شاه انس و جان است این

جهان جان نه که جان همه جهان است  این

چراغ اهل زمین ماه آسمان است این 

به جسم شرع و اهل دین روان است این

امام ما پدر صاحب الزمان است این

بر آن امام و بر این صاحب الزمان صلوات

وز دیده بوی گل مهر او زهر چمنی

نیافریده خداوند همچو او حسنی

خوشا زبان و خوشا منطق ولب و دهنی

که در ثنای وجودش برآورد سخنی

بیاد رویش هر جا که هست انجمنی

سزد که خلق فرستد بر انجمن صلوات