نخل طوبی

دوباره نخله ی طوبای عصمت نوبر آورده

گلی از گلشن طاها زنسل حیدر آورده

 ز افلاک جلالت کوکب رخشنده ی  عزت

جلال آفرینش رازیمنش زیور آورده

برای دیدن رخسار آن شمس جهان آرا

هزاران حوری  غلمان زحجره سر بر آورده

ز جنت سندس و استبرق و گلهای جناتی

  ملک از بهر آن شاه عدالت گستر آورده

ز پشت ابر خوش سر می کشد مهتاب پنهانی

به خود گوید خدا از نو مگر پیغمبر آورده

به بام  عرش جبرئیل امین تکبیر  می گوید

که اینک حجت حق بر خلایق رهبر آورده

ز بحر عصمت و عفت خداوند جهان اکنون

برای حامی دین پیمبر ، گوهر آورده

چه گوهر ، گوهری یکتا  که از بهر وجود او

تمام خلق عالم را خدای اکبر آورده

شد از بطن حُدیث آن بانوی دین ، عسگری ظاهر

که ازبهرش فلک خیل ملک را عسگر آورده

شهنشاهی  قدم بنهاد در عالم که از نورش خدا

حور و جنان و سلسبیل و کوثر آورده

نبی صورت ، علی سیرت ، حسن سطوت ،حسین شوکت

ز نسل دختر طاها به عالم سرور آورده

چو زین العابدین عابد چو باقر که علوم خود

چراغ رهنما از بهر کیش جعفر آورده

چو موسی باب حاجات و چو شاه دین رضا

اکنون برای یاری  درماندگان مضطر آورده

علی ابن محمد زین نکو فرزند دلبندش

 دو چشم دوستان خویش را روشن تر آورده

حسن خویی حسن مویی حسن نامی حسن رویی

برای یاری قرآن و دین خوش یاور آورده

قدم بر ملک هستی زد شهنشاهی که از صلبش

خدا مهدی موعود عدالت پرور آورده

صله که از بهر اشعارت ز داروخانهی رحمت

دوایی کربلایی کردگار داور آورده