فهرست

نمایش جزئیات

مدح زیبا ویژۀ میلاد اباالمهدی امام حسن عسکری علیه السلام به نفس کربلایی حسین طاهری

مدح زیبا ویژۀ میلاد اباالمهدی امام حسن عسکری علیه السلام به نفس کربلایی حسین طاهری

بر عکس شد،  زمین به هوا نور می هد
کِل می کشد فرشته ، وسط شور می دهد
 
از سفره ای که روح الامین سور می دهد
خرما بزن که مزّه ی انگور می دهد
 
امشب شراب ،از میِ انگور عسکری است
این سفره ی ولیمه به دستورِ عسکری است
 
این حالِ خوش مباد که یک لحظه بد شود
دستی دراز شد که بنا نیست رد شود
 
امشب همان شبی است که باید رصد شود
تنها نزن به آب قرار است مَد شود
 
دریا بلند می شود و ماه می رسد
ماهی به هیبتِ حسن از راه می رسد
 
وقتی نمک علی است ، شکر می شود حسن
والشَّمس اگر علی است ، قمر می شود حسن
 
وقتی صدف علی است ، گهر می شود حسن
هر جا پدر علی است ، پسر می شود حسن
 
از حُسن خود دوباره خدا رونوشت زد
قابش گرفت و سَر درِ باغ بهشت زد
 
جانم به این ربیع و به ایام شادی اش
نقل است هشتمین خبر بامدادی اش
 
چون اختصاص داشت به باب المرادی اش
برداشت پرده از رخ دلبند هادی اش
 
در شرحش از کرامت مازاد می نوشت
کاتب مدام دست مریزاد می نوشت
 
تا ساق عرش سلطه ی فرمانروایی اش
مُهر نماز نقطه ی خود اتکائی اش
 
ارباب جود سیره ی مشکل گشائی اش
دلچسب ماست کنیه یِ ابن الرضائی اش
 
اقبال سائل از کرم افزایی اش بلند
بر دوش حشر پرچم آقایی اش بلند
 
نطق و بیان حریف سکوتش نمی شود
تبعید ، ساقط جبروتش نمی شود
 
جز کربلا دعای قنوتش نمی شود
جز اشکِ روضه ، غالبِ قوتش نمی شود
 
نشنیدی از علامت اهل یقین چه گفت ؟
از مؤمن و زیارت در اربعین چه گفت ؟
 
ماییم و حرصِ صحن مطلّایِ سامرا
صلی علیک ، حضرت والایِ سامرا
 
حدّاقل از عرش معلای سامرا
نان پرت کن برای گداهای سامرا
 
یک التفات هم شده بر مستمند کن
بنشین کنارِ ما و بگو و بخند کن
 
صاحب قَرانی و به سوار و پیاده ات
خواهم گذشت از سرِ خود با اراده ات
 
هر روزِ هفته می رود این بنده زاده ات
خدمت کند به خانه ای از خانواده ات
 
من پادوی بساط توام پنج شنبه ها
جارو کشِ حیاط توام پنج شنبه ها
 
ای پنج شنبه ، جمعه ات آیا نمی رسد ؟
این قرن ها غروب ، به فردا نمی رسد ؟
 
این بندِ شعر خوب نشد ، با نمی رسد
عرض دعای ما که به بالا نمی رسد
 
دست خودت فقط گره را باز می کند
آخر مگر پسر به پدر ناز می کند ؟
 
شاعر:علی صالحی
.

برچسب ها