حسین سیب سرخی _ سینه زنی(زمینه )_ حضرت معصومه سلام الله علیها

منی كه بودم همه ی عمرم كبوتر ِ امام رضا وقتی كه دل تنگم میرم سلام میدم به خواهر ِ امام رضا جز در خونه اش به خدا همه درا بسته به روم هوامو داره همیشه تا كه نریزه آبروم دستم و رو سینه میذارم میگم: دوباره با دل ِ خسته اومدم همیشه زحمت ِ من برا شماست خدا رو شكر با تو همسایه شدم آه بحق الرضا اشفعی لنا یاوجیهة ً عندالله تویی خورشیدم همه امیدم به دست ِ پر كفایتت خودت كه می دونی چیزی ندارم من این من و این كرامتت وای اگه نمیشه كه برم پابوسی ِ خیرالنساء ولی بازم دلم خوشه تو رو بهم داده خدا با هزار امید و آرزو بازم اومدم كه دردمو دوا كنی اومدم دوباره تا سفارش ِ من و هم پیش ِ امام رضا كنی بحق الرضا اشفعی لنا یاوجیهة ً عندالله همه دنیامو ،اشك ِ چشمامو به شما هدیه می كنم منم شبیه ِ تو،پای ِ ضریح ِ تو میامو گریه می كنم بیاد ِ اون خواهری كه گلش رو غرق خون می دید یكی یكی از بدنش نیزه ها رو بیرون كشید تو غریب بودی ولی تو قصه ها نبودن نامحرما دور وبرت تو غریب بودی ولی تو كوچه ها چادرت رو نكشیدن از سرت حسین.....

.