روضه بسیار جانسوز _ شهادت حضرت معصومه سلام الله علیها _ استاد سید حسین مومنی

جرات کنید بگید شهادت،نگید وفات،بی بی رو تو ساوه مسموم کردند ، قمیا فهمیدند بی بی داره میاد رفتن چند کیلومتر بیرون شهر استقبال،با سلام و صلوات و اسپند" آوردن دخنر موسی ابن جعفر (ع) رو تو گل محله های قم سکنی دادن" الله اکبر ..." دور تا دور بی بی محارمش بودن،هفده روز خانم تو قم بودن اما مردم پروانه وار دور بی بی گشتن ....."

هروقت من این حرفو میزنم میگم ای کاش یه جو از معرفت قمیا تو دل مردم دوشهر بود،اول مدینه" میدونی چرا؟آخه این روزا میان به علی میگن علی ما از دست فاطمه خسته شدیم یا بگو روز گریه کنه شبا آروم باشه .....‌

مادر ما دست بچه ها رو گرفت میرفت خارج مدینه،زیر یه درخت خار میشست گریه میکرد" یه روز وارد خانه شد علی دید صورت زهرا سوخته،صورت بچه ها سوخته،علی صدا زد فاطمه جان؟!

فرمود:علی جان این مردم رفتن اون درخت خار رو هم بریدن ...." دوم چیزی که میگم، ای کاش ذره ای از غیرت قمیا تو دل مردم شام میبود ..." آی قمیا چرا اینقدر این خانوم رو احترام کردید؟ این دختر موسی بن جعفر، خواهر سلطان علی بن موسی ست، عمه ی جوادالائمه هست، زینب خواهر امام نبود؟!

امام سجاد میفرمایند ما رو وارد شهر شام کردند،تو کثیف ترین جا تو شهر شام به ما جا دادن" تو خرابه ای که نه در داره نه سقف داره ...‌" مردا،قمیا اینقدر مقید بودن حتی به محمل دختر موسی بن جعفر نگاه نکردن ...." معممین جلسه عمامه از سر بردارید ..... همه دستارو رو سر بذارید یه چیزی بگم!

ضریح امام حسین رو برداری قبر امام حسینه،ضریح امام رضا رو برداری قبر امام رضاست،ضریح حضرت عباس رو برداری قبر عباسه،تنها ضریحی که برداری تازه یه اتاقه ..." تازه یه اتاقه..." قبر دختر موسی بن جعفر ......"

قمیای اون موقع میگفتن حتی قبر دختر موسی بن جعفر باید مصون بمونه،اما من یکی رو سراغ دارم ......" ناموس پیغمبر بود .... از دروازه ساعات واردش کردن .....بردنش کنار مجلس .......*

                                    .