آتش زدند بال و پری را که داشتی- حاج منصور ارضی

آتش زدند بال و پری را که داشتی

زهرا؛ تمام برگ و بری را که داشتی

از بعد ماجرای در، از دست داده ای

دید ضعیف و مختصری را که داشتی

از پیچ و تاب پشت در شاخه چیده اند

با ضربه هایشان ثمری را که داشتی

از این به بعد فاطمه باید عوض کنی

دیگر مسیر رهگذری را که داشتی

از کوچه آمدی تو ز جا برنخواستی

با همسرت بگو خبری را که داشتی

طوری زدند پوشیه ات لاله گون شده

طوری که بست چشم تری را که داشتی

زهرا مگیر دلخوشی ام را مكن دریغ

لحطه به لحظه آن نظری را كه داشتی

شرمنده ام ز روی تو؛ زهرا حلال کن

این چند وقت درد سری را که داشتی

وقت نماز طرز عبادت عوض شده

دیدم عبادت سحری را که داشتی

بازوی تو عجب سپری شد برای من

افسوس که شکسته آن سپری را که داشتی

جان علی به خاطر حیدر بمان نرو

آلاله ی کبود پیمبر بمان نرو