مادر ای مادر

لاله پــــــــــر پــــــــر، مادر ای مادر

حـــــــــــــــــامی حیدر، مادر ای مادر

جــــان به قربان تو و لبهای خاموشت

از چه زینب را نمی گیری در آغوشت

ای فــــــــــــدای گــریه، بی صدای تو

از چــــــــه مانده در گلو، گریه های تو

ای جــــــوان مرگ غروب خانه حیدر

در کـــــــــــــنــار شعله ها پروانه حیدر

موقع مـــــــــــــرگ پسر یا علی گفتی

بین آن دیــــــــــوار و در، یا علی گفتی

در دل دشمن حـــــمایت از پدر کردی

سینه ات را پیش مــــــیخ در سپر کردی

با تو این امت عجب، هـــــمدلی کردند

جای دسته گــــــل به دوش هیزم آوردند

دود آتش شد بلند از خـــــــانه ات مادر

شد خـزان باغ و گل و ریحانه ات مادر