دل شكسته ی من،پر از گلایه شده- كربلایی جواد مقدم

دل شكسته ی من،پر از گلایه شده

كه یاس خونه ی من، به رنگ لاله شده

میون غربت و غم ها،بگو بدون تو زهرا،بگو چه چاره كنم

چراغ خونه ی حیدر،همه بهونه ی حیدر،بگو چه چاره كنم

چرا،زانو بغل گرفتی بانوی من

چرا،نداری جون،قوت زانوی من

مرو مرو قوّت قلب علی

.....

كاشكی ندونی علی،چی ها اومد به سرم

كه پشت در چه جوری،شهید شده پسرم

نگو چرا دل مرده ام،چه جوری سیلی خوردم،تنم كبوده چرا

لرزه توُ جونم و دستام،نمی تونم پاشم از جام، تنم كبوده چرا

می خوام، برای بی كسیت بمیرم علی

می خوام،دستتو توی دست بگیرم علی

مرو مرو قوّت قلب علی

......

سایه ی روی سرم

برات بمیره علی

واسَت دعا می كنم

نگو كه دیره علی

اسیر ناله و آهی،شفا بگیری الهی، نری تو قبل علی

می دونی بی تو چه تنهام، من از خدا اینو می خوام،نری تو قبل علی

برات، بمیرم ای همسر خسته ی من

برات، بمیرم ای پهلو شكسته ی من

چرا،زانو بغل گرفتی بانوی من

چرا،نداری جون،قوت زانوی من

مرو مرو قوّت قلب علی

.