مناجات ویژۀ شبِ جمعۀ اول ماه رجب (لیله الرغائب) با نوایِ حاج منصور ارضی

الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجهُم
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

أسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لاَ إلَهَ إلاَّ هُو أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ

الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ ذُوالجَلالِ وَ الإِكْرامِ

بَدیعُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ ، مِنْ جِمیعِ ظُلْمی جُرمی وَ إِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ

«عَظُمَ الذَّنبُ مِن عَبدِکَ فَلیحسن العَفو مِن عِندک»

باید به التماس گدایان نظر کنند
آنانکه خاک را به دم خویش زر کنند
امشب بناست با من آلوده سر کنند
سرمایۀ بُکایِ مرا بیشتر کنند

حالا هجوم خیل گدارا قبول کن
یا رب بحق فاطمه مارا قبول کن

من آن بهاری ام که اسیرِ خزان شدم
از ذکر تو که دور شدم بد زبان شدم
هرچند پیری آمده و ناتوان شدم
در لیلة الرغائبِ تو میهمان شدم

بد کرده ام به حق خودم عفو کن مرا
با اهل بیت قهر شدم عفو کن مرا

شب هایِ جمعه خیری و خیرات من چه شد
یاسین برایِ شادیِ اموات من چه شد
آن برکتی كه بود به اوقات من چه شد
انس همیشگی به روایات من چه شد؟!

از یاد یار غفلت من اشتباه بود
با این و آن رفاقتِ من اشتباه بود

امشب تمام نغمۀ لبها علی علی است
ذکری که نقش بسته بدنیا علی علی است
حرزی که بسته شیعه به لب یا علی علی ست
زهرا نگاه کرده به هرجا علی علی است

بابایِ ما علی ست مسیحایِ ما علی است
شکرخدا که مرجعِ اعلای ما علی ست

گفتم علی و از نجف آمد ندا حسین
ای شیعه با علی تو بگو یکصدا حسین
لبیک یا غریب و لبیک یا حسین
صلو علی رقیه و صلو علی حسین

یک یا رقیه بوده همیشه دوایِ من
جانم فدایِ دختر ارباب بی کفن

جانم فدای بازویِ شلاق دیده اش
جانم فدای عمۀ محنت کشیده اش
جانم فدای موی به هر سو کشیده اش
آن قد زیر چکمۀ دشمن خمیده اش

جانم فدای دلهره هایش برایِ شاه
وقتی که بود غلغله ای بینِ قتلگاه

در ازدحام نیزه و سرنیزه دارها
یک جسم بود بین هجوم هزارها
باخنده رد شدند زرویش سوارها
گم شد صدای فاطمه بین هوارها

یا فاطمه زمین و زمان زیر دِیْنِ توست
این کشتۀ فتاده به هامون حسین توست