مناجات و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها ویژه ماه مبارک رمضان به نفس کربلایی محمدحسین پویانفر

کس به غیراز تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی نَه من آنَم که زِ لُطف و کَرَمَت چَشم بِپوشم نَه تو آنی که کُنی مَنع به گدا را زِ نگاهی در اگر باز نَگردد، نَروم باز بِه جایی پُشتِ دیوار نِشینم، چو گدا بَر سَرِ راهی تو کریمی و دو صَد کوه به یک کاه بِبَخشی َمنِ بیچاره چه سازم که نَدارم پَرِ کاهی سوزِ دوزخ بِه از این که از، شَرَرِ عشق نَسوزم بِه بهشتم ندهم گَر بدهی شعله ی آهی آتش زَبانه می کشد، از خانه ی علی دشمن هجوم بُرده، به کاشانه ی علی آنجا رسول را شده پروانه مرتضی اینجا شده است فاطمه ، پروانۀ علی دَرِ آستانِ وحی، لَگد کوب شد دَری جانِ رسولِ خاتم و جانانه ی علی از بَس به جانِ ساقی کوثر نشسته غم لبریزِ خونِ دل شده پیمانه ی علی *یه دعا دارم و مناجات بخونیم...* بِشکَند دست کسانی، که شکستند تو را رُخَت از ضَربه ی ناگاه جِراحَت دیده *کُجایِ روضه رو بِگم ؟ بارها شنیدید ، سادات بِبخشند، امام زمان بِبخشه ، یا الله ، سلمان میگه: همینطوری که ریسمان به گلوش بود ، همینطوری که بعضیا نوشتن ، پیراهنش رو پاره کرده بودن ،اقا رو می کشیدن طرف مسجد ، یه وقت مقابل دَر ایستاد، قَدم از قَدم بَر نَداشت ، دیدن عباشُ روی فاطمش انداخت ،آی ....«صَلَّی الله عَلَیکَ یا سَیَّدنا المظلوم ...»دخترش هم گودال صدا زد ...* اگر این چند نفر عقب بروند چادرم را روی اَت می اندازم .