روضه و توسل به اُم المؤمنین حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها به نَفسِ حاج محمود کریمی

بسم الله الرحمن الرحیم «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهم» «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» «أَسْتَغْفِرُ اللّٰه الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِوَأَتُوبُ إِلَيْهِ ..   چشمم به غیر خون دلی مبتلا نداشت این خانه بعد رفتن تو آشنا نداشت زهرا یتیم شد غم بی مادری رسید بی تو دل شکستۀ من هم نوا نداشت خاک عزا به روی سرم ریختم ولی خون گریه های دخترکت هم صدا نداشت رفتی و در مزار تو دیدم که پیکرت بر پای تا سرش کفنی جز عبا نداشت بابا گرفته روضه و من گریه می کنم در خانه ای که بعد نگاهت صفا نداشت می گوید از من و تو و از پارۀ تنم از تشنه ای که روی لبش جز دعا نداشت شد رسم بعد تو که عبا را کفن کنند اما برای قامت او کربلا نداشت از بس که تیغ و نیزه تنش را گشوده است گودال قتلگاه به جز بوریا نداشت *از جانبِ مادرِ سادات اومدیم در خانۀ مادرش .. رسولِ خدا وارد خانه شد، دید صدایِ خدیجه جانش میاد؛ دقت کرد دید داره مناجات میکنه وارد حجره شد عزیزم با کی حرف میزدی؟.. عرضه داشت آقاجان کودکی که در بطن منه با من حرف میزنه .. مایۀ آرامش خاطرمه .. میگه مادر همه ازت بُریدن، من باهاتم .. بشارت داد زهرا رو به ولادتِ مادر هستی .. لحظاتِ فارغ شدن مادر رسید، دنبال هر کی فرستاد نیومدن .. حسودا تلافی کردن .. یه عده هم گفتن خدیجه ما که گفتیم به محمد شوهر نکن .. غریب تو حجره یه وقتی سقف حجره نورانی شد هودجی از آسمان فرود آمد چهار بانویِ مجللۀ بهشتی آمدند کمک کردند ملائکه فرشته ها آمدند کمک کردند مادرِ فاطمه بار سبک کنه این چهار بانو خیلی جاها آمدند یه جاشو عرض کنم: زنِ خولی میگه دیدم چهار بانویِ مجلله کنار تنور نشستن نور ازشون به آسمون میره سر کردن داخل تنور یکی میگه حسین .. مادرت حوا برات بمیره .. یکی میگه حسین هاجر فدای تو .. یکی میگه حسین مریم به فدات .. همه دارن گریه میکنن دیدم یه هودجی از آسمان آمد ، این چهار بانو رفتن کنار این هودج زیرِ بغل یه خانم قد خمیدۀ جوانی رو گرفتن آوردن کنار تنور .. دیدم این خانم کنار تنور زمین گیر شد...سر کرد داخل تنور به سینه میکوبید .. هی میگفت غریب مادر حسین .. .