مناجات بسیار جانسوز ویژه ماه مبارک رمضان به نَفسِ سیدرضا نریمانی

مرغ درمانده ام و بال و پرم افتاده قرعۀ خون جگری بر جگرم افتاده معصیت ریشۀ ایمانِ مرا سوزانده بی سبب نیست زِشاخه ثمرم افتاده یک نفر نیست به داد منِ تنها برسد؟! آنقدر دامِ گنه دور و برم افتاده دیر شد، آخرِ عمری به خودم آمدم و وسط معرکه دیدم سپرم افتاده همۀ دار و ندارم دل رسوای من است این دو تا قطره که از چشم ترم افتاده *به خدا همه دار و ندارم همینه .. چیزی هم غیر این ندارم که رو کنم .. همین دو تا قطره اشکه .. اگه اینم از من بگیری دیگه من چیزی ندارم .. قربونت برم آقا ..* حُب زهرا منِ خسران زده را آدم کرد بر زبانِ همه حالا خبرم افتاده .. دلخوشم سائلمُ و ریزه خورِ پنج تنم روزی ام دستِ خدایان کرم اُفتاده بی سبب نیست به لب نادعلی می خوانم به سرم شور نجف شور حرم افتاده هر شبِ جمعه دلم سوخت از آن روزی که سویِ شش گوشۀ دلبر نظرم افتاده *یادش بخیر، یادش بخیر .. دیگه اینام داره برام خاطره میشه .. رفتنِ به حرمُ، زیارتِ شب جمعه ی حسین .. میترسم آخرشم بمیرمُ یه بار دیگه نیام کربلا ..* تربت کربُبَلا با دلِ من کاری کرد بادۀ ناب هم آخر زِ سرم افتاده *آی بچه ها، آی حسینیا، هر شب دم افطار تربت بخورید قبل از اینی که افطار کنید .. اول با تربت کربلا زبانِ روزتون رو باز کنید یه یا حسین دم افطار بگید ..* روزی ام کربُبَلا نیست ولی شکرِ خدا به سوی مجلسِ روضه گذرم افتاده *فهمیدم هنوزم حواست به من هست .. هنوز منو ولم نکردی بحال خودم نگذاشتی .. دنبالِ تواَم ، یابن زهرا من مال تواَم ، یابن زهرا یا رب گرفتارم ، از تو گله دارم افتاده این بارم ، گرفتارم ... عمرم لبِ بومه ، سنگِ لحد رومه دنیا چقد شومه ، گرفتارم .. دیر شده ولی بیام من رو نزن ببخش جانِ آقام بریده سر ، به بی کفن ببخش کاشکی امام رضا بیاد بگه به من ببخش یارب غلط کردم حالا که بد کردم بنگر پُر از دردم ، پُر از دردم ... عمریه بی تابم هرچند که درخوابم من مالِ اربابم پُر از دردم ... لا تُؤَدِّبْنِي زِخود دورم تو رب نکن با فراقِ کربلا من رو اَدب نکن جانِ فاطمه بیا بر من غضب نکن .