مدح و توسل _ میلادِ ابن الرضا امام جواد علیه السلام _ حاج منصور ارضی

ای که دل از حب شما شیداترین است
عمری که با تو بگذرد زیباترین است

*بابُ المُرادِ،اینقدر دوست داره وقتی میری پیش امام رضا علیه السلام از بابُ الجواد*

سروی که در باغ ولایت ریشه کرده
در بوستان معرفت رعناترین است

*اون آدمی که توی دستگاه امام حسین علیه السلام بزرگ میشه واقعاً تو همه چیز رعناست*

هر شیعه ای که از نفس های تو جان یافت
در مرده زنده کردن اون عیسی ترین است

مریم ترین زن مادر تو بود در اصل
در خانه ی بابای تو زهراترین است

از اهل بیت ماریه زوج رسول است
آری عروس هفتم بیت بتول است

او که رسول کبریا مدحش سروده
سرمشق مادرهای ما مام تو بوده

موسی بن جعفر جد تو داده سلامش
او را امام هشتمین ما ستوده

*وقتی،تو پنجاه سالگی، امام جواد رو به امام رضا علیه السلام دادند،
همه کر و لال شدند،آخه خیلی زخم زبون میزدند*

هر چند با تهمت دل او را شکستند
یک لحظه از روی شما غافل نبوده

از آیه ی تطهیر سهم خود گرفته
در کوی خوبان گوی سبقت را ربوده

او که صدف بر گوهر پاک تو گردید
بر آرزوی خود رسید وقتی تو را دید

*چه صورتی،پسرم!جوادم!*

تو آمدی دین خدا ابتر نباشد
تا خدشه ای در دین پیغمبر نباشد

هستی مبارک که مبارک تر ز تو نیست
در وصف تو حرفی از این بهتر نباشد

*"امام رضا علیه السلام می فرمایند:مولودی با برکت تر از امام جواد نیست"

صوم و صلاه و حج ندارد ذره ای سود
حب شما در سینه ی ما گر نباشد

بی تو قیامت رونقی اصلا ندارد
تا تو نیایی صحبت از محشر نباشد

بی مهر تو صدها گره در کار افتد
هر کس ندارد حب تو در نار افتد

تو آمدی جود و سخا معنا بگیرد
با تو دل ما ذکر یا زهرا بگیرد

رسوا شود هر کس که در تو شک نموده
در بین اصحاب سقیفه جا بگیرد

*فامیل گفتن این پسر مال امام رضا علیه السلام نیست،نه غریبه ها*

تو مثل زهرا در جوانی جان سپردی
تا که شهادت در جوانان پا بگیرد

در کام عاشق تلخ گردد هر حرامی
تا از توسل بر شما تقوا بگیرد

حتی به سن کودکی ات مرد بودی
رسواگر هر ناکس نامرد بودی

*چهار سال داره،یهو خورد زمین،نمیدونم چه جوری خورد زمین پهلوش درد گرفت،
گفتن:یا امام رضا! بدو جواد داره گریه میکنه،پهلوش رو گرفته بود،درد پیچیده بود تو پهلوش،
بچه ی چهار ساله، وقتی پهلو درد میگیره به ضربه،طحال صدمه می بینه،
لابد طحالش ضربه خورد،یهو دیدن داره میگه: مادر!*

تو سفره دار جود بسیار رضایی
تو رونق گرمی بازار رضایی

تو میزبان زائر شاه رئوفی
تو منتهی الامال زوار رضایی

تو حرز می بخشی بر آنکه دشمن توست
تو بهترین آئینه ی کار رضایی

بی نام تو راهی سوی محشر نداریم
اذن دخول ما به دربار رضایی

روزی ما کن در رجب طوف رضا را
هم سامره هم کاظمین هم کربلا را