نمایش جزئیات

روضه حضرت مسلم ابن عقیل سلام الله شب اول محرم حاج مجتبی رمضانی

روضه حضرت مسلم ابن عقیل سلام الله  شب اول محرم حاج مجتبی رمضانی

بِسمِ رَبِّ النُّور، رَبِّ العِشق، رَبِّ العالمین
بِسمِ احمد ، بِسمِ زهرا و امیرالمؤمنین

 

بِسمِ رَبِّ الجود، بسم مجتبی، بسم کریم
بِسمِ ثارالله، بِسمِ الله رَحمنِ الرَّحیم

 

السلام ای بهترین ماه، ای مُحرم السلام
السلام ای بهترین ارباب عالم، السلام

 

از تو ممنونم که از غم راحتم کردی حسین
با تمامِ روسیاهی دعوتم کردی حسین

 

تا شدم مجنونِ تو، عقلم دو چندان رشد کرد
در محرم نورِ ایمانم فراوان رشد کرد

 

ذره ای هستم که از مِهر شما آکنده ام
شک اگر کردم به درمانِ شما شرمنده ام

 

آنکه اهلِ حرف بود و در عمل جا زد منم
آنکه دائم پایِ عشقت رنگ می بازد منم

 

تو همان آقایی و روضه همان بيتُ الشفاست
گریه بر داغِ تو بر هر دردِ بی درمان دواست

 

هست مدیون تو سر تا پا وجودم یاحسین
بی نگاهت صد کفن پوسانده بودم یاحسین

 

واجبِ عینی است، گریه قابل تبدیل نیست
کعبه هم تعطیل باشد، روضه ات تعطیل نیست

 

می شود این روضه ها بی سایبان هم برقرار
برتر از عرش است، روضه سقف می خواهد چه کار

 

چادر زهرایِ اطهر سایبانِ روضه هاست
بانویِ پهلو شکسته میزبانِ روضه هاست

 

ما تأسّی می کنیم امسال بر بانو رباب
سینه زن خواهیم شد حتی به زیرِ آفتاب

 

فاصله فرقي ندارد بهرمان بي اختيار

گریه باید کرد مثل مادرانِ داغدار

 

*امام صادق عليه السلام فرمود: “نوحوا عَلَی الحُسین، نوحَ الثَکلی عَلَی وَلَدَها” برا جَدِّ ما مثه مادراي جوان مُرده گريه كنيد…*

 

گریه های مادرانه یادگارِ فاطمه است
روضه خواندن کار ماها نیست، کارِ فاطمه است

 

شاعر : علی ذوالقدر

 

 

*اگه ميخواي خوب گريه كني برا امام حسين، اين چند روز مواظب چشمات باش، به هر چيزي نگاه نكن، زيارت عاشورا رو بخون برايِ سلامتيِ هر كي كه داره پرچمِ ارباب رو بالا نگه ميداره، برا همه دعا كنيد…

شبِ اول، شبِ مسلم بن عقيلِ، با اذن حضرت مسلم واردِ دهه ي اول محرم ميشيم، هجده هزار نامه دادن به امام حسين كه ما بزرگتر نداريم، ما امام نداريم، ما رهبر نداريم، آقا فرمودند: من مي فرستم برادرم رو، پسر عموم رو، شخص قابلِ اعتمادي رو، اِبنِ عقيل رو…

حضرت مسلم حركت كرد، هزاران نفر اومدن استقبال،لذا وقتي اوضاع رو ديد نامه نوشت برا امام حسين، نوشت: ميخواي بياييد بيا…

اما چيزي نگذشت، قول پست و پول باعث شد دورِ مسلم رو خالي كردن، حالا مسلم تك و تنهاست.*

 

تو اين شهرِ غربت كسي رو ندارم

رو خاكِ غريبي اگه سر ميذارم

 

نبودي ببيني چه سنگِ دلاشون

من و راه ندادن تويِ خونه هاشون

 

غريب و پريشون و بي هم نفس

دارم بي تو فكرِ اَجَل مي كنم

 

يه گوشه تو اين شهرِ پستِ دو رو

بي تو زانوهامُ بغل مي كنم

 

حسين جان، حسين جان

حسين جان،حسين…

 

چه قلباي سنگي، چه چشماي هيزي

آخه دخترِ تو، كجا و كنيزي

 

حالا كه ميآيي، نيار دخترات رو

بكش رويِ اصغر، حسين جان عبات رو

 

مي بينم گوشايِ بي گوشواره رو

رويِ نيزه ها رأسِ شيرخواره رو

 

بميرم ربابت رو اين ميكُشه

ببينه تو بازار گهواره رو

 

حسين جان، حسين جان

حسين جان،حسين…

 

كجايي ببيني كه دستامُ بستن

تويِ كوچه هاشون سرم رو شكستن

 

من و تشنه بردن رو دارالاماره

تنم رو كشيدن به ميخِ قناره

 

قرارِ ما باشه وروديِ شهر

همونجا رويِ مركبِ نيزه ها

 

همونجا كه خواهرِ تو مياد

ميونِ نظرهايِ نامحرما

 

*آيت الله فاطمي نيا مي فرمايند: خانم ها بايد برا حضرتِ مسلم داد بزنن، چون هر كسي تويِ كربلا رو زمين افتاد، زنها از تو خيمه ها بيرون اومدن، برا اون شهيد ناله و عزاداري به پا كردن، اما وقتي حضرت مسلم از بالايِ دارالاماره پايين افتاد زنهاي كوفه لياقت نداشتن براش گريه كنن…

شهادت شهدايِ كربلا خيلي شباهت به امام حسين داشت، اما شهادت حضرت مسلم يه شباهتي به امام حسين داشت، كه بين بقيه شهدايِ كربلا نبود، همه ي شهدايِ كربلا تشنه شهيد شدن، ارباب ما هم تشنه شهيد شد، حضرت مسلم هم تشنه شهيد شد، خوب اين شباهت بين همه بود، اگه حضرت مسلم از بالايِ دارالاماره افتاد، شهدايِ كربلا هم از رويِ مركب افتادن، اما يه شباهت بود فقط بين حضرت مسلم و ارباب بي كفن بود، حضرت مسلم كه افتاد رو زمين هيچكي نبود بياد سرش رو به دامن بگيره، تو كربلا هر شهيدي رويِ زمين افتاد ارباب اومد بالا سرش، برا اون غلام سياه هم اومد، غلام سياه تعجب كرد، ديد يه نفر داره سر رو به زانو ميذاره، چشماش رو باز كرد ديد پسرِ پيغمبرِ،حُر وقتي رويِ زمين افتاد فكرش رو هم نميكرد وقتي چشماش رو باز ميكنه سرش تو بغلِ امام حسين باشه، اما اربابِ ما وقتي رويِ زمين افتاد، هيچكي نبود بياد سَرِ اربابِ مارو به دامن بگيره، يه نفر اومد كاش نيومده بود…*

 

او مي نشست و من مي نشستم

او رويِ سينه من در مقابل

 

او مي بُريد و من مي بُريدم

او از حسين سر ، من از حسين دل

 

ناله بزن بگو: حسين!….

.