مدح خوانی ویژۀ میلاد حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام _ حاج امیر عباسی

ای به شهرری مزارت رشک جنات النعیم آیت عظمایِ حق نَجلُ الحسن عبدالعظیم

آفتاب فاطمه چشم و چراغ اهل بیت منشأ فضل و کرامت صاحب لطف عمیم

هم شریف ابن شریف ابن شریف ابن شریف هم کریم ابن کریم ابن کریم ابن کریم

قبلۀ دل کعبۀ اهل ولایی نی عجب گر زند بیت الحرامت بوسه بر خاک حریم

در پی احیای دل کار مسیحا می کند بامدادی گر وزد از تربت پاکت نسیم

زائر قبر تو یعنی زائر قبر حسین خادم کوی تو یعنی خادم حجر و حطیم

شهر ری تا متکی بر آستان قدس تواست تا قیامت نیستش از فتنۀ بیگانه بیم

نی عجب گر سائل درگاهت از احسان کند دامن طفل یتیمی را پر از در یتیم

چارمین نجل کریم اهلبیتی میتوان هشت جنت را ببخشایی به شیطان رجیم

لاله سر آورد از شعلۀ سبزش برون باد اگر خاکِ حریمت را بَرد سویِ جحیم

شاهراه زائرت اناهدیناه السبیل چل چراغ تربتت شمع صراط المستقیم

کشور ایران سپهری کش تو عیسای مسیح شهر ری چون طور سینا و تو موسای کلیم

بر مشام جان هد در هر نفس عطر حسین هر کجا آرد نسیم از تربت پاکت شمیم

اینکه من امروز می گردم به دور تربتت مرغ جانم زائر کوی تو بوده از قدیم

دست من گر کوته است از مرقد پاک حسین یافتم از تربتت اینجا همان فوز عظیم

هر که در این سرزمین بر خاک تو صورت نهاد در ثواب زائران کربلا گردد سهیم

خورده از اول «میثم» گره بر مرقدت وصل اجداد تو خواهد از خداوند کریم

یا حضرت عبدالعظیم ..

دستِ منو دامانِ تو فقرِ منو احسانِ تو دردِ منو درمانِ تو .. یا حضرت عبدالعظیم ..

.