سرود زیبا ویژۀ ولادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام و روز پدر _ سید رضا نریمانی

قبل از سخن و هر عملی سینه دریده حتی خود حق بهر علی سینه دریده سر را نشکسته‌ست ولی سینه دریده امروز اگر ربّ جلی سینه دریده

معشوق رسیده‌ست، پس این شوق از این است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

هم رتبۀ آب آمده از عالم بالا بابای تراب آمده از عالم بالا پرسید: شراب آمده از عالم بالا؟ فی‌الفور جواب آمده از عالم بالا:

در عشق، شرابِ علوی ناب‌ترین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

او یاور یکتای "هُوَ اللهُ اَحَد" شد در کعبۀ حق مظهر "اللهُ صَمَد" شد خشنود دل مادر او تا به ابد شد چون "بنت اسد" بود و دگر "امّ اسد" شد

او قبله و مقصود همه اهل یقین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

گشتند ملائک همه خرسند به دورش عشاق رسیدند چو اسپند به دورش حجاج همه وقت طوافند به دورش قبل از همه چرخید خداوند به دورش

"حق است علی" حک شده بر عرش برین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

مَن زارَ عَلیاً بِنَجَف صارَ سَعیدا و مَضْجَعُهُ لَیسَ مِنَ العَرشِ بَعیدا جِبْریٖلُ یُنادِی بِنِدٰاءٍ لَنْ یَبِیٖدَا مَن ماتَ علىٰ حُبِّ علیٖ ماتَ شهیدا

با حبِّ علی هر جگرِ پاک عجین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

تا دید علی دست گدا گشته مشخص انگشترش از زیر عبا گشته مشخص پس معنی آیات ولا گشته مشخص با نور علی نور خدا گشته مشخص

خورشیدِ سماواتیِ ربُ الاَرَضین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

حیدر که رجز خواند عدو بی‌خبر افتاد در معرکه دیدند هزاران سپر افتاد با تیغ دو سر، سر پیِ سر ضربدر افتاد با شیر خدا هر که در افتاد ور افتاد

پس خصم علی تا به ابد نقش زمین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

تا هست علی، هیبت اسلام بمانَد اوهام شیاطین، همه ناکام بمانَد میخواست دل، فاطمه آرام بمانَد نگذاشت علی، فاطمه گمنام بمانَد

حیدر همه‌ی دغدغه‌اش ماندن دین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

بی‌‌مهرِ علی کل عبادات تلف شد امشب دلم از حبِ علی پر ز شعف شد پابوسیِ سلطان نجف باز هدف شد هرکس که شبی داخل ایوان نجف شد

با مهرِ علی داخلِ در حصنِ حصین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

یا حیدر .. یا حیدر .. یا حیدر ..

از شهر نجف راهی دربارِ حسینیم دیوانه و آواره‌ی بین‌الحرمینیم در کرببلا غرق غم و شیون و شِینم مبهوت نظر بر حرم نور دوعینیم

خاکِ حرم کرببلا نقش جبین است تا بوده همین بوده و تا هست همین است

شاعر: محمد جواد شیرازی

.