مدح و توسل ویژۀ مبعث پیامبر رحمت حضرتِ محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله _ کربلایی حسین طاهری

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ» «أللّهم أخرِج حُبَّ الدّنیا من قلوبِنا و زِد فی قلوبِنا مَحَبَّةَ أمیرِالمؤمنین»

خوش است در خَم این گیسوان اسیر شدن به خاک بوسی این شاه سر به زیر شدن خوش است خادمی این سرای را کردن در این مقام گدا بودن و امیر شدن خوش است خاک شدن زیر پای حضرتتان ز یُمن گیوه پر مهرتان ابیر شدن خوش است اینکه ز طفلی به زیر سایه تان گذار عمر نمودن ز عشق پیر شدن شما کلام خدایید و در نزول منید شما محمدی و شما رسول منید

به نام عشق به نام خدا و به نام نبی بنوش باده مستانه ای ز جام نبی بنوش باده که جبریل می شود این بار همای اوج سعادت به روی بام نبی ببین ز عرش به سمت حراست در تنزیل صدای بال ملائک به احترام نبی صدای بال ملک نه صدای الله است که آمده برسد محضر مقام نبی رسیده است بگوید بخوان بخوان قرآن بخوان به نام خدایت بخوان محمد جان

زبان خویش گشود و حرا منور شد زبان گشود و به اذن خدا پیمبر شد زبان گشود و زمان فراق آخر شد زبان گشود و لبش از وصال حق تر شد زبان گشود و به وحی و به خلق رهبر شد زبان گشود و مکه دمی معطر شد زبان گشود به قرآن عدوش ابتر شد چنان که گوش بتان از تلاوتش کر شد ندا رسید به مکه خدا وطن دارد بتان مکه دگر مکه بت شکن دارد

از این به بعد رسول خداست این آقا از این به بعد خدا حرف می زند با ما از این به بعد صدای خداست می پیچد به گوش خلق خدا از لب ابالزهرا از این به بعد خدا یک خداست ای کفار دگر به دور بریزید آن خدا ها را از این به بعد شغال اند شیرهای عرب کنار یارِ پیمبر کنار شیر خدا علی کنارِ نبی و نبی کنارِ علی یگانه حامی وحی است ذوالفقار علی

بگو رسول که در دل تبِ خدا داری بگو که ابر خدایی و وحی می باری بگو اگر به تو خورشید و ماه را بدهند ز وحی خواندن خود دست بر نمیداری بگو که آمدی و باغبان عشق شدی به خاک سینۀ ما بذر عشق میکاری تو آمدی که بگویی علی همان زهراست تو آمدی که بگویی منم علی آری تو آمدی که علی را به ما نشان بدهی امام بعد خودت را به ما نشان بدهی

.