نمایش جزئیات
روضه و توسل به امیرالمومنین ماه مبارک رمضان ۱۴۰۰ به نفس کربلایی سیدمهدی حسینی
آه ای نفس بمان، در سینۀ علی
تا کم شود غمِ، دیرینۀ علی
آندم که ناله ام، در چاه می رود
آهِ من از زمین، تا ماه می رود
می سوزم من
عُمرم را به داغِ زهرا خون شد
فرقم از فراقِ زهرا خون شد
از هجران می بارم
دل تنگِ دیدارم
ای جان زتن برو، دنبالِ فاطمه
یادم نمی رود، احوالِ فاطمه
آتش زبانه زد، در جانِ دلبرم
می زد نفس نفس، در خانه همسرم
کوهِ صبرم، اما قامتم شکسته دیدن
زهرا پشتِ در نشسته دیدن
یاسِ من پرپر شد
زینب بی مادر شد
حالا که در برم، تنها نشسته ای
من سر شکسته تو، پهلو شکسته ای
باید دعا کنیم، چون بعدِ کربلا
صد باره می شود، این کوفه بی حیا
زینب تنها بینِ خنده های کوفه
بینِ، سنگِ بچه های کوفه