سرود و شور عید غدیر خم به نفس سید رضا نریمانی کیست این معنی اشراق ازل

کیست این معنی اشراق ازل
کیست این لطف خدا عزوجل
کیست این صوم و صلوة و صلوات
کیست این حی علی خیر العمل

کیست او همهمه‌ی دِیر و کنشت
کیست او زمزمه‌ی تاج محل
کیست او تیغِ اُحُد تیر حُنین

فاتحِ خیبر و صفین و جمل
هرچه در عین علی فکر کنی
می‌رسی باز به جای اول
عقل یا عشق چه پاسخ دارند
به سؤالی که بود لاینحَل

که بشر می‌شود اینگونه مگر
ها عَلیٌ بَشرٌ کیفَ بَشَر

در غدیر آمد ندا قُل یا نبی
لا امیرالمومنین اِلا علی
عرشیان گویند با صوت جلی
لا امیرالمومنین اِلا علی

«علی علی مولا علی علی
مولا علی علی، مولا علی علی»

عشق باید به جگرها برسد
تا که از یار خبرها برسد
دل که عاشق بشود شوقِ جنون
اثرش زود به سرها برسد

سنگ هم باشی اگر آب شوی
از دمِ عشق اثرها برسد
خطبه‌ی روز غدیر ارث خداست
از پدرها به پسرها برسد

چقدر نام علی می‌چسبد
از نجف بارِ شکرها برسد
وقت مدحش شده و جامه‌دَران
شعر از بین هنرها برسد

که بشر می شود اینگونه مگر
ها عَلی بَشرٌ کیفَ بَشَر

در غدیر آمد ندا قُل یا نبی
لا امیرالمومنین اِلا علی
عالم ذَر معنی قالو بَلیٰ
لا امیرالمومنین اِلا علی
حق علی، احمد علی، زهرا علی
لا امیرالمومنین اِلا علی

«علی علی مولا علی علی
مولا علی علی، مولا علی علی»

بر جهاز شتران بالا رفت
نه که از کُون و مکان بالا رفت
دست در دست علی پیشِ همه
حضرت جانِ جهان بالا رفت

چشم حجاج یکی را می‌دید
در دو تن یک دل و جان بالا رفت
از ملک تا به فلک نادِ علی
از کران تا به کران بالا رفت
در حدیث است که هنگام غدیر
بانگ جبریل چنان بالا رفت

که بشر می شود اینگونه مگر
ها عَلی بَشرٌ کیفَ بَشَر

حق علی، احمد علی، زهرا علی
لا امیرالمومنین اِلا علی
بس شَهنشاه امیر آمد ولی
لا امیرالمومنین اِلا علی

«علی علی مولا علی علی
مولا علی علی، مولا علی علی»

شب معراج به بالا که رسید
نوبت سوره‌ی اِسرا که رسید
رفت بر پشت بُراقی تا اوج
از ثرا تا به ثریا که رسید

یک شمایل همه جا دید فقط
یک نفر بود به هرجا که رسید
خویش را دید در آئینه‌ی خویش
این معما به کجاها که رسید

یک صدا بود فقط در گوشش
چشم وقتی به تماشا که رسید
همه جا حرف علی بود علی
گفت در پیش خدا تا که رسید

که بشر می شود اینگونه مگر
ها عَلی بَشرٌ کیفَ بَشَر

فاش گوید شافعی و حَنبلی
لا امیرالمومنین اِلا علی

«علی علی مولا علی علی
مولا علی علی، مولا علی علی»

لشکر کفر پشیمان می‌شد
هرچه صف بود پریشان می‌شد
بانگ حق بود که ماشاالله
لحظه‌هایی که به میدان می‌شد

جمع می‌کرد همه سرها را
ذوالفقاری که به جولان می‌شد
وقت می‌داد اگر ضربِ علی
عَمرووَد نیز مسلمان می‌شد

عمر و عاص است به اوحق بدهید
به خودش دست به دامان می‌شد
آنقدر جذبه‌ی مولا می‌دید
ملک‌الموت رجز خوان می‌شد

که بشر می شود اینگونه مگر
ها عَلی بَشرٌ کیفَ بَشَر

با تو عشق آغاز می‌گردد علی
لا امیرالمومنین اِلا علی
در شب تاریخ تنها مشعلی
لا امیرالمومنین اِلا علی

«علی علی مولا علی علی
مولا علی علی، مولا علی علی»

شاعر: #حسن_لطفی