سینه زنی امام حسن مجتبی علیه السلام ماه صفر۱۴۰۰ سیدرضا نریمانی

کریم اگر که تویی ما همه گدای توییم
دوا اگر که تویی جمله مبتلای توییم

تو در میان دلِ ما قدم زدی حتما
که در پی دلو دنبالِ رد پای توییم

به روی سینه ی ماها نوشته اند حسنی
همه برای حسین اند و ما برای تو ییم

دو ماه سینه زن شاه کربلا بودیم
دو روز در همه ی سال در عزای توییم

خودت به زندگی ما حسین بخشیدی
همیشه ما همه جا شامل عطای توییم

دمی به سعی و صفای حسین مشغولیم
دمی نشسته و آرام در منای توییم

یا کریم اهل بیت...

مرا که بی قرار میکند حسن
به جرعه ای خمار میکند حسن

مرا که مست، می برای غیر مست
شراب را شرار میکند حسن

مرا اگر شده است محض دلخوشی
گدای خود شمار میکند حسن

خدا تو خالق کرامتی ولی
بیا ببین چه کار میکند حسن

رسول جز حسین، پاره ی تنش
به کیست افتخار میکند حسن

ضریحِ سینه را اگر طلا حسین
ولی پر از عیار میکند حسن

مرا به کِشتی نجات کربلا
به لطف خود سوار میکند حسن

دل مرا حسین میبرد ولی
شکار را شکار میکند حسن

حسین کربلا، نه اینکه مادری ست
بقیع اختیار میکند حسن

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده
تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

.