سینه زنی حضرت زهرا سلام الله علیها حسین طاهری

بزرگ مدینه، بزرگ همه
دعای قنوتِ شب فاطمه

بیا خانه را آب و جارو زدم
به عشقت خودم پشت درآمدم

خودم آمدم تا سلامت کنم
به جای همه احترامت کنم

بیا احترامت فقط با من است
جوابِ سلامت فقط با من است

تو خورشیدِ زهرای این خانه ای
عزیزم تو آقایِ این خانه ای

مُهیای تو خانه را ساختم
علی جان بیا سفره انداختم

بیا سیر امشب نگاهت کنم
تماشای رخسار ماهت کنم

نگاه تو را از خدا خواستم
من از دارِ دنیا تو را خواستم

تمنای دستانِ سرد منی
تو دل گرمیِ من، تو مَرد منی

بیا چاره ی حالِ پروانه کن
بیا گیسوانِ مرا شانه کن

اگر گیسوانم به هم ریخته
کمی کار خانه سرم ریخته

* تا دستش علی رسید دید گیسوان فاطمه سوخته، داد کشید ...*

سرم را اگر پیش تو بسته ام
اگر گریه کردم کمی خسته ام

خیال تو راحت رویم زرد نیست
اگر گریه هم کردم از درد نیست

که این گونه دلگیر کرده تو را
چه کس این چنین پیر کرده تو را

به امر پیمبر عمل می کنی
بمیرم که زانو بغل می کنی

ببینم تو را رو به راهی علی
بمیرم برایت الهی علی

غمت را روی شانه ام برده ام
نگو از غریبی مگر مُرده ام

مدینه اگر نیست گریان تو
من و بچه هایم به قربان تو

به دنیا پرستی عمل می کنند
شنیدم تو را کم محلی  کنند

اگر بی قراری به مسجد نرو
اگر غصه داری به مسجد نرو

کنار من و بچه هایت بمان
همین جا نمازِ جماعت بخوان

تو مولای والامَقامِ منی
بدان تا قیامت امامِ منی

اگرچه دَرِ خانه ات هم شکست
علی خانه ی تو بهشتِ من است

یل خیبر این قدر گریه نکن
جلوی در این قدر گریه نکن

من از اشک مردانه دق میکنم 
همین گوشه ی خانه دق می کنم

مگر مُرده باشم تو گریه کنی
زمین خورده باشم تو گریه کنی

تو به حدِّ کافی پریشان شدی
همان کوچه بس بود، گریان شدی

زمین خوردن من فدای سرت
کتک خوردم اصلاً فدای سرت

بر آن خونِ دیوار خیره مشو
به تیزی مسمار خیره مشو

به جانِ علی پهلویم بهتر است
عزیزِ دلم بازویم بهتر است

.