نمایش جزئیات

روضه حضرت سیدالشهدا علیه السلام به نفس سيدرضا نريماني

روضه حضرت سیدالشهدا علیه السلام به نفس سيدرضا نريماني

مروه ی کرب و بلا حال و هوایی دارد
این سراشیبی گودال منایی دارد
 
خبرش پر شده در دشت ز مرکب افتاد
به زمین خوردن آئینه صدایی دارد
 
کینه توزان جمل دشنه‌ شان کُند شده
می‌زند بر تن او هر که عصایی دارد
 
مادرش دوخته با دست شکسته، نَکِشید
مگر این پیرُهن پاره بهایی دارد
 
نیزه‌ها پای مناجات لبش گریه کنند
خودمانیم عجب سوز صدایی دارد
 
قبله این سوست همینطور رهایش نکنید
آخر این کُشته ي مظلوم خدایی دارد
 
بی‌کفن گوشه ي گودال بلا افتاده
چه کسی بین شما کهنه عبایی دارد
ــــــــــــــ
دیر آمدم کاری از دستم برنیامد 
سر نیزه ی شمر از تن تو درنیامد
 
دیر آمدم اول تو را نشناختم من
خود را کنار پیکرت انداختم من 
 
به سمت گودال از خیمه دویدم من 
شمر جلوتر بود دیر رسیدم من 
 
سر تو‌ دعوا بود ناله کشیدم من 
سر تو‌رو‌ بردن دیر رسیدم من 
 
یه گوشه ي گودال مادر و دیدم من 
که رفته بود از حال دیر رسیدم‌من 
 
گلوتو میبوسم، رگاتو‌ میبوسم 
تو رو‌خدا، تو رو‌خدا دست و پا نزن 
 
با یا رب یا رب کُشتی مادرو‌
با مادر مادر کُشتی خواهرو 
 
آه ای مادر...من بمیرم 
دیگه جا نیست شده نیزه در نیزه 
ــــــــــــــ
اي كُشته ي گرسنه و تشنه
ابي عبدالله
حلقومتو سپردي به دشنه
ابي عبدالله
 
هر دفعه كه صدا زدي مادر
ابي عبدالله
سنگت زدن سياهيِ لشكر
ابي عبدالله
 
تنها شدي و جنگ ميري تنها
ابي عبدالله
كشتن تو رو مقابلِ زنها
ابي عبدالله
 
لب مي گَزیدي و شدي مأيوس
ابي عبدالله
كشتن تو رو با غصه ي ناموس
ابي عبدالله
ــــــــــــــ
صَلّو عَلَیک وَ مَلیکُ السّما 
ای کشته حسادت دنیا
 صَلّو عَلَیک وَ مَلیکُ السّما 
 ای تشنه ی مقطع الاعضا
 
مظلوم بوديُ
از آب فرات محروم بوديُ
قلبت مي تپيد
زنده بودي و رگهاتو بُريد
 
تنها بوديُ
فكر خيمه ي زنها بوديُ
سنگت ميزدن
بعضي ها چقدر نزديك اومدن
 
تشنه بوديُ
زيرِ هجمه ي دشنه بوديُ
خنجر رو كشيد
زنده بودي و حلقومُ بريد
 
رگاتو مي بوسم
تو رو خدا دست و پا نزن
نذار که ببینه
اینقده مادر و صدا نزن
 
*بالحسينِ الهي العفو...*