نمایش جزئیات
مدح و توسل حضرت امام محمد باقر علیه السلام به نفسِ حاج حسین سازور
دانم آخر سرفرازم میکنی
رحم بر حال نیازممیکنی
تا شبی در نیمه های تار شب
جلوه ای بین نمازت میکنی
این تن مجروح را دستی بکش
دانم آخر خوب نازم میکنی
دانم ای پنجم ای امام خسته دل
رحم برسوز و گدازم میکنی
میبری دل را بقیع و زائر مهدی
آن یار دل نوازت میکنی
باطنی و ظاهر ای مولا مدد
یا امام باقر ای مولا مدد
*یا امام باقر! اگر به ما اجازه بدن خودمون گل میاریم، فرش میاریم، چراغ میاریم، خودمون اونجا تولد میگیریم...
اما وصیت آقا روگوش بده، فرمود: آی اونایی که حج میروید برام تو منا روضه بخونید...
پول داد حضرت فرمود: بیست سال هرکی اومد حج برام روضه بخونه، آی حاجیا شما دارید از منا بیرون میرید، اما من با جد غریبمبودم، ماها دیگه منا نیومدیم، همه ی حجاج یه قربونی برا خدا میبرن، اما جدم حسین هجده قربانی برا خدا آوُرد، شما قربانی رو خودتون سر بریدین، اما قریانیای مارو توکربلا سرشون رو جدا کردن بالای نیزه ها زدن... آی حاجیا شما از حج اومدید همه استقبالتون
کردند، گل براتون آوردن .. اما ما وارد کوفه شدیم اینقدر مارو سنگ بارانکردن، من کوچک بودم جلو چشمم عمه هامو میزدن، حسین ..."صلی الله علیک یا مولای یا اباعبدالله" *
باشد قرار و وعده ما جنت الحسین
دنیا برای سینه زدن جای ما کم است
.