باب الحرم - مدح خوانی میلاد امام علی علیه السلام سید رضا نریمانی

فهرست

نمایش جزئیات

به بندگی نرسد بنده‌ای به پای علی

قلم چه عاجز و لال است در ثنای علی

محب آل علی ام خوشم که اثباتِ

حلال زادگی من بُود به پای علی

علی امام من است و تمام عمرم را

شوم غلام کسی که بُود گدای علی

لبم که خورده به انگور زرد کُنجِ ضریح

شدم ز باده پرستان مبتلای علی

قسم به شأن "یَدُاللّه فَوقَ اَیْدِیهِمْ"

قبول حق نشود سِجده بی ولای علی

پیمبران که نه از جبرئیل خواهش کن

بپرسد از خود ایزد از ابتدای علی

نبی پس از شب معراج با تبسم گفت:

نشسته بین هِجاهای رَب صدای علی

نشانه ایست فقط سنگ کعبه فکر کنم

بهانه بوده بنایش فقط برای علی

از این‌که قبله شده زادگاه شاه نجف

زمانِ سِجده بُود در سرم هوای علی

زمانه بر سر جنگ ولایت مولاست

گرفته فاطمه در دست خود لوای علی

علی و فاطمه یک روح در دوتا بدن‌اند

نوشته‌ام صد و ده فاطمه به جای علی

قسم به ضامن آهو که سر زد از آهو

فقط رضای خدا هست در رضای علی

#شاعر: علی اکبر نازک کار