فهرست

نمایش جزئیات

مدح خوانی میلاد امام علی علیه السلام حاج ابوالفضل بختياري

مدح خوانی میلاد امام علی علیه السلام حاج ابوالفضل بختياري

《نادِ عَلیّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب، کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنجَلی بِوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ》
 
خدا می‌خواست چشمِ او فقط عین‌الیقین باشد
خدا می‌خواست دستِ او فقط حَبل‌المَتین باشد
 
خدا می‌خواست تیغِ او میانِ کُفر و دین باشد
خدا می‌خواست نامِ او به نامِ خود قَرین باشد
 
خدا خود را که مؤمن خواندمنظورش همین باشد
که می‌خواهد علی تنها امیرالمؤمنین باشد
 
خدا تصویری از خود را زمانی که به قاب انداخت
خدا را شُکر ما را هم به پایِ بوتراب انداخت
 
صبا خاکِ وجودِ ما به آن عالیجناب انداخت
رُطب‌های نجف وقتی دهان‌ها را به آب انداخت
ضریح غرقِ انگورش مرا شَطِ شراب انداخت
 
صُراحی می‌کشم وقتی  شرابش اینچنین باشد
دلم مست است تا ساقی  امیرالمومنین باشد
 
علی منظور از مِی‌ها از این هوهو و هِی‌هِی ها
علی می‌جوشد از هر لب  لبِ ما یا لبِ نِی ها
 
علی موسیقیِ باران که می‌بارد پیاپی ها
فدای شاه راهش که به مژگان می‌کنم طی ها
سمرقند و بخارا و حجاز و کعبه و رِی ها
 
علی حق و علی حی و پس از این نقطه چین باشد
فقط وصفِ خدا وصفِ امیرالمومنین باشد
 
خدا وقتی بهشتی رویِ دامانِ نجف دارد
بهشت از دور رویایِ بیابانِ نجف دارد
 
چه غم دارد کسی که خُرده‌ای نانِ نجف دارد
که زهرا هم دو چشمش را به ایوانِ نجف دارد
چه کم دارد خدا وقتی که سلطان نجف دارد
 
خدا را می‌توان بینی اگر آئینه این باشد
خدا را شُکر مولایم امیرالمومنین باشد
 
به حیرت  کعبه  می‌بیند شکوهی آسمانی را
ظهورِ نقطه‌ی بسم‌الله سَبْع‌الْمَثانِى را
 
نبی می‌بوسدش از لب همین جامِ دهانی را
به میدان می‌رود بیند زمین خانه تکانی را
به تیغ آبدارا و به هر سو سر پَرانی را
 
همیشه مرکبش دُل‌دُل برایِ فتح  زین باشد
رمیدنهای لشکر از امیرالمومنین باشد
 
اگر توفیق باشد سر به پای قنبر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
 
بُوَد کان شاهِ خوبان را نظر بر منظر اندازیم
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
که از خاکِ نجف خود را به حوضِ کوثر اندازیم
 
به نامش  بشکند هر سَد اگر دیوارِ چین باشد
ولیِّ رهبرم وقتی امیرالمؤمنین باشد
 
#شاعر حسن لطفی

.

برچسب ها