نمایش جزئیات

سینه زنی شهادت امام کاظم علیه السلام به نفس کربلایی حسین طاهری

سینه زنی شهادت امام کاظم علیه السلام به نفس کربلایی حسین طاهری

باید غل و زنجیر کند گریه برایت 
عالم فدایت 
 
قربان ناله ی الهی و صفایت
عالم فدایت
 
مانند علی دست تو را توطئه بسته
قلب تو‌ شکسته
 
 خندیده ستمگر به غم‌ و اشک و نوایت 
عالم به فدایت
 
باید غل و زنجیر کند گریه برایت 
عالم به فدایت
 
قربان مناجاتِ الهی و صفایت 
عالم به فدایت 
 
هر روزِ تو با روزه و افطار تو با شلاق 
بر روی دلت داغ
 
تو‌هین شده پیش تو به ناموسِ ولایت 
عالم به فدایت
 
تو‌ مرد مناجاتی و هنگام‌ ملاقات 
چون عمهٔ سادات
 
شلاق و شکنجه شده سهم سر و پایت 
عالم به فدایت
 
آزادی تو‌ در گِرُوِ آمدن زهر
و می شنود شهر 
 
خوانند تو را خارجی از دین و ولایت 
عالم به فدایت 
 
تابوتِ تن بی رمقت لنگه دری شد
آهِ پسری شد
 
سنگینی این‌ روضه ی غمگین و روایت  
عالم به فدایت
 
دارد کفنت میکند آقای خراسان 
با حال پریشان
 
آمد دو سه خط روضه به لبهای رضایت
عالم به فدایت 
 
جد تو غریب است پدر روضه عجیب است 
این سرخیِ سیب است
 
رفته سرِنیزه، سرِ خورشید دِرایَت 
جانم‌به فدایت
 
سر بر روی نی رفته خدایا بدنش کو؟
پس پیروهنش کو‌؟
 
ناموس خدا همسفرِ اهل جنایت 
عالم به فدایت 
 
این روضه عذاب است دلِ عرش کباب است 
انگار رباب است 
 
شاهد که زَند چوب به دندان ثَنایت 
عالم به فدایت 
 
خندید ستمگر به غم‌ و غصه ی زینب 
خون‌ میچکد از لب
 
شد ندبه نوایِ حرم‌ و صحن و سرایت 
عالم به فدایت

.