مدح خوانی ویژۀ میلادِ منجی عالم بشریت حضرت مهدی سلام الله علیه به نفس حاج مهدی سلحشور

خیز از جای خود چنان اسفند
با شکوفه بهار را طی کن 

پرشو از عطر شوق مثل نسیم
جاده ی انتظار را طی کن
 
انتظار آرمان‌کوثرهاست
منتظر لامحال ابتر  نیست 

انتظار فرج‌خودش فرج‌است 
که‌گشایش به غیر این در نیست 

در بشر أرزوی دیرین است
دسدن ووصف یار را گفتن 

از اصول جهاد تبیین است 
حکمت انتظار را گفتن 

منطق انتظار را باید 
جست در راه سرخ‌أل علی

انتظاراست افضل الاعمال 
نیست این انتظار بی عمل

انتظار فرج به‌خاک‌ِجنون 
هر سحر سرنهادن من‌وتوست

انتظار فرج نشستن‌نیست 
انتظاری است تا دم‌ من وتوست

گفت حُبُ الوطن‌من الایمان 
انتظار از وطن شروع شود 

لا محال هر انتظاری هم 
باید از خویشتن شروع شود

انتظار فرج چو‌ رود شدن 
انتظار فرج خروشانی است 

انتظاری چونان ابومهدی 
انتظاری چونان سلیمانی

انتظار آن‌معلم است که‌ گاه 
می رودار کلاسِ خود بیرون 

تاببیند هنوز میخواند
 دانش آموز درس را اکنون

انتظار است عاشق ومعشوق
با دل هردو‌میکند بازی 

گفت‌ ما نیز منتظر بودیم 
پسر مهزیارِ اهوازی

معنی شوق را نمیدانیم 
دل مارا، گرچه غرق مشتاقیست

انتظارِ تو را نفهمیدیم 
انتظارات ما ولی باقیست

کی شود آفتاب دولت تو‌
گرم‌سازد‌تمام‌هستی را

از زمین نقشِ کفر محو نکند 
پر کند‌نقش حق پرستی را

کی سود روزهای تلخ فراق 
به‌ظهور تومنتهی گردد 

غیبت ما به سحر گاهی 
به‌حضور تو‌منتهی گردد

انتظار تو‌ هر شب وروزی 
شوق محراب جمکرانم داد

ذکر این أِیاک‌َنَعبُدَش هم‌گفت 
راه توحید را نشانم‌داد

پسر مکه از سفر برگرد
کعبه رکن‌ و مقام‌ میخواهد

کربلا قرنهاست منتظر است 
انتظار انتقام‌میخواهد