مناجات ویژۀ ماه مبارک رمضان به نفس حاج منصور ارضی

دوست داری در زَدنهای مرا، حاشا نکن
پس اگر تا صبح هم دَر را زدم دَر وا نکن

من‌ برای تو می آیم نه برای حاجتم
جانِ خوبانت مرا محتاجِ این دنیا نکن

روز اگر کارِ بدی کردم تو شب راهم‌ بده
روی من آغوش وا کن لطف کن دعوا نکن

*این همون چیزیه که هرشب میخونی
 "اِلهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِکَ"....*

کار دستِ توست من کارگرم ای خوش حساب
می توانی از خودت طَردم کنی اما، نکن

من ادای خوبها را درمی آوردم فقط
سابقه دارم گُنه کارم ولی رسوا نکن

نامه ی اعمالِ ما را به نجف ارسال کن 
تا علی امضا نکرد این نامه را امضا نکن

*این همونیه که تو جامعه کبیره آخر سر  میخونی "يَا وَلِيَّ اللّٰهِ إِنَّ بَيْنِي وَبَيْنَ اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ ذُنُوباً ايَأْتِي عَلَيْها إِلّا رِضاكُمْ"..*

سرپرستی مرا مولا تقبل کرده است
کودکِ آواره را شرمنده ی بابا نکن

دوست دارم با علی همسایه باشم تا ابد
در نجف گم می شوم دیگر مرا پیدا نکن

من به این ماهِ مبارک گفته ام ماه حسین
جز حسین این ماه را درپیش ما معنا نکن

ای رفیق سینه زن از کربلا روزی بگیر
روزه را افطار جز با تربت اعلی نکن