فهرست

نمایش جزئیات

کنون‌که راه نداریم... مدح‌وتوسل ویژۀ ولادت امام‌ حسن مجتبی علیه السلام به نفس حاج سید مجید بنی فاطمه

کنون‌که راه نداریم... مدح‌وتوسل ویژۀ ولادت امام‌ حسن مجتبی علیه السلام به نفس حاج سید مجید بنی فاطمه

کنون که راه نداریم؛ از حرم به حسن
سلام میدهم از دور دَم به دَم به حسن

بدان که دَم زدن از او به عزم شاعر نیست
به اذن وحی ادب میکند قلم به حسن

من از قدیم خدا را چِنان که یادم هست
میشه وقت دعا داده ام قسم به حسن

به دلبران زمان یک کلام گفتم لا
هزار بار ولی گفته ام نِعَم به حسن

بهشت محوِ تماشای خود نخواهد کرد
مرا که هم به حسین است چَشم هم به حسن

مُریدِ خُلقِ کریمش مَکارمُ الاَخلاق
و می کند همه جا اقتدا کرم به حسن

و سالهاست که در قِصِّه ی حرم سازی
 به جای مانده بدهکاری عَجم به حسن

چگونه است که از کوچه های تنگِ خیال
همیشه راه گریزیست لاجرم به حسن

چه قِصِّه ایست که من بین واژه ها هر بار
به کوچه میرسم انگار میرسم به حسن

دلم پُر است از آن بی وفای عهد شکن
همان زنی که جفا کرد و داد سَم به حسن

°یک دفعه جُعده دید رنگ امام حسن زرد شد و حالش وخیم شد گریه کرد. حضرت فرمود:جُعده من بد شوهری بودم؟ بعد فرمود: از اون در برو بیرون تا دست زینب و عباسم بهت نرسه مردم امام حسن راه فرار به قاتل نشون داد....*

همان زنی که سخن های ناروا گفته است
عَجوزه که روا داشته سِتم به حسن

و نادِمیم قیامت به احتمالِ زیاد
از اینکه این همه پرداختیم کم به حسن

شاعر:مرتضی متولی

برچسب ها