مناجات ویژۀ ماه مبارک رمضان به نفس حاج سید مجید بنی فاطمه 1401

افطارِ سینه زن ها با گریه میشود باز
نوکر به یاد ارباب آب و غذا گرفته

ای روزه دار تشنه، تشنه فقط حسین است
جای فرات، آن لب بر چکمه ها گرفته

با قاتلش بگویید ذبحِ غریب زشت است
پیشِ نگاه زهرا خنجر چرا گرفته؟

*چند هزار سال حضرت آدم  گریه کرد، جبرئیل گفت: بسه آدم میخوای یه چیز یادت بدم توبه ات قبول بشه؟ خدا رو به این پنج نور قسم بده "یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحمد""یاعالی بِحَقِّ علی" رنگش عوض شد"یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه" "یا مُحسِنُ بِحَقِّ الحَسن" ضربان قلبش بیشترشد، تا گفت: "یاقَدیمُ الاِحسان بحقِ الحسین "زد
زیر گریه گفت: صبر کن! این آخریه کیه؟اسمش اومد قلبم زیر و رو شد، صدا زد: آدم! این نوه ی پیغمبر آخرالزمانه، گفت: چرا اسمش اینجوری بود؟ گفت: خیلی عزیزه برا خدا، اما یه روزی میرسه توی یک دشتی با زن و بچه، بین دو تا نهر آب، سر از بدنش جدا میکنند...
ختم قران میکردن، نماز شبم میخوندن اما مقابل علی می ایستادن مقابل حسین، می ایستادن ،چون ریشه نداشتن ..*

ایوان نجف عجب صفایی دارد
حیدر بِنگر چه بارِگاهی دارد