مناجات وتوسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ماه مبارک رمضان به نفس حاج محمود کریمی

ما همنشین شدیم به افطارِ این و آن 
چون غافلیم از تو گرفتارِ این و آن

ما شکل روزه داری مان فرق می کند 
الگو گرفته ایم زِ رفتارِ این و آن
 
تکلیفمان اطاعت از سیره ی شماست 
اما شدیم تابع کردارِ این و آن

 دل‌تنگِ دیدن تو نگشتیم، درعوض 
رفتیم عاشقانه به دیدارِ این و آن

 کاری که خواستی تو، زمینش گذاشتیم
 رفتیم با بهانه پی کارِ این و آن

 ما جای دستگیری و واکردن گِره 
تفریح مان شده فقط آزارِ این و آن 

شرطِ قبول هر عمل، اخلاص بود و ما 
یک عده خَیِّریم در انظارِ این و آن

 با معصیت زِ چشم تو افتاده درعوض
 قیمت گرفته‌ایم به بازارِ این و آن 

قرآن میان خانه ما خاک می‌خورد 
دل داده‌ایم بس‌که به گفتارِ این و آن 

 آقا! خلاصه بندگی ما درست نیست
ما تکیه داده‌ایم به دیوارِ این و آن

 اثبات کرده مادرتان، هر کسی نشد
 یار امامِ خویش، شود یارِ این و آن

اما قسم به چادر خاکی مادرت 
ما دستِ رَد زدیم به اِصرارِ این و آن 

هرکس که شد غبارِ عبایِ ابوتراب 
 رو هم نمی کند سوی دربارِ این و آن
 
باید شبیه مادرتان، لحظه ی هجوم 
سینه سپر کنیم به مسمارِ این وآن

*یا امام رضا! قربون‌نگاهت که داشت به درخشک میشد.یه مرتبه دید جوادش از راه آمد.سرش رو‌ به دامن‌ گرفت اسرار امامت و ولایت،بانگاه با کلام سینه به سینه منتقل شد..... جان عالمی بسوزه برا اون ساعتی که  پدر سرِ غرق خون‌ پسر رو به دامن‌گرفت ..*

خیز واز جا و دلم را خوش کن 
تو که آتش زده ای خامُش کن 

بین‌چه سان‌است گرفتاری من 
عمه ات آمده بر یاری من ..