روضه وتوسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفس حاج حسین سیب سرخی

چقدر ناتوان شدی امّا ز پا نیفت
ای هشتمین عزیز عزیز خدا نیفت

می‌ترسم آن‌که دست بگیری به پهلویت
باشد به پا بیفت ولی بی‌هوا نیفتادی

کوچه به آل‌ِ فاطمه خیری نداشته
دیوار را بگیر و در این کوچه‌ها نیفتادی

دامان هیچ‌ کس به سرت سر نمی‌زند
حالا که نیست خواهرِ تو، پس ز پا نیفتادی

تکّه حصیر خویش از این حجره جمع کن
امّا به یاد نیمه‌ِ شب و بوریا نیفتادی

ای وای اگر به کرب‌ و بلا بوریا نبود
راهی برای دفن شه کربلا نبود

بر روی خاک بود که پیچید بر خودش
آثار تشنگی، جگرش را گرفته بود

افتاد یاد جدّ غریبش که خواهرش
در بین قتلگه خبرش را گرفته بود

دیگر توانِ دیدن اهل‌ حرم نداشت
از بس‌ که نیزه دور و برش را گرفته بود

وقتی که شمر آمد و کارش تمام شد
خلخالِ کودکی، نظرش را گرفته بود