سینه زنی و توسل ویژهٔ شهادت امام رضا علیه السلام اجرا شده ۲۹ ماه صفر ۱۴۰۱ به نفس حاج‌ محمد رضا طاهری

بعد دو ماه عزا،عاشق کربلا
پیرهن سیاشو میسپُره دست امام رضا

همیشه نوکرش،میاد که آخرش
امام رضا دعاش کنه راضی شه مادرش

مسافر هر ساله، دوباره راه افتاده
از اربعین بر گشته راهیه گوهرشاده

«امام رضا یا مولا..»

من بی شَکیبتم، اِبن شَبیبِتم
دو ماهه که سیاه پوشِ جد غریبتم

مثل تو دَم به دَم، یاد محرمم
گریه کنِ حسین میشم، تو روضه ی تواَم

میگن رو خاک حجره، هی به خودت پیچیدی
خنجر کُند آقاجان، زیرگلوت کِی دیدی؟!

«امام رضا یا مولا...»

لحظه ی آخرت کنار بسترت
از مدینه جواد اومد نشست بالاسرت

اینجا پسر اومد، با چشم تر اومد
کربلا بالینِ پسر، چرا پدر اومد؟

کنار اکبر افتاد، دور تا دورش چرخیدن
بلند بلند داد میزد بلند بلند خندیدن

حسین غریب مادر....
السلطان ابالحسن....