سینه زنی(زمینه) وتوسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده به نفس کربلایی حسین عینی فرد

غوغا شد مدینه مادر رو زمینه
زهرا داره غریبیه حیدر رو میبینه

دلها پر زِ کینه، دردِ من همینه
چهل تا نامرد و یه زن رسم دنیا اینه

این نفس، نفسای آخره ناله های مادره
واسه ی درد خودش نه، واسه درد حیدره

این صدا ،صدای یه دختره دلخوشیش یه مادره
نگاهش دائم به درب خونه یا میخ دره

«زهرا ،مادرجوونم 
زهرا، دردت بجونم»

غوغا شد مدینه حیدر رو زمینه
از بعد رفتن حبیبه خونه نشینه

خیلی دل غمینه از داغش حزینه 
از دوری و فراق یار میزنه به سینه

بغضِ یک پهلوون شکسته بود
به گُلش وابسته بود
گل اون دیگه نبود و دست حیدر بسته بود

غم توی سینه اش نشسته بود
علی دلشکسته بود
بعد پروازِ پرستوش از زمونه خسته بود

«زهرا ،مادرجوونم 
زهرا، دردت بجونم»