روضه وتوسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده ۱۴۰۱به نفس حاج‌مهدی رسولی

گرفت راهِ زنی را به کوچه راهزنی
در آن محله که بسیار رهگذر دارد

بگو به دشمن مولا مرام ما این نیست
زمان جنگ بیاید اگر هنر دارد

کشید و برد...زد و رفت

من نمیدانم ..
حسن دقیق تر از این ماجرا خبردارد

شبا سر به سجده میذارم فقط
تا این سِر بمونه بازم سَر به مُهر

غرورِ من و حرمتِ تو شکست
از اون کوچه اون ضربه اون وقتِ ظهر

به ما کاش اون روز نمی رسید
نامرد اصلاً انگار من و ندید

چون ترسیده بود از قیامِ تو
جوری سیلی زد که قدت خمید

اگر چه داغِ این جسارت
می مونه تو دلِ من همیشه

نمیدونست با این کبودی
نور خدا خاموش نمیشه

«آی مادر...مادر....»

دلیل دارد اگر ضربه سخت و سنگین بود
عفیفه بود و سرش بین کوچه پایین بود

*مادر ما رو بی هوا زدند.. یه آقایی صدا می زد:...*

تمام غصه ام این است پشت پا بخوری
تو هم شبیه خودم نیزه بی هوا بخوری

*بریم علقمه...یه پهلوونی زمین خورده....
بریم علقمه....یه آقایی صورت به خاک گذاشته...هی صدا می زد: آقا !بی هوا زدنم 
آقا! من فکرم پیش خیمه هات بود...‌
گفت: اباالفضل....!*

خیلی گران تمام شد این آب خواستن
یک مشک از قبیلهٔ ما یک عمو گرفت

از آن به بعد بود صداها ضعیف شد
از آن به بعد بود که راه گلو گرفت

صدا بزن:حسین....*