سرود وتوسل تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا امام‌محمد باقر علیه السلام اجرا شده به نفس حاج محمد رضا بذری

جلوه‌ی نور خدایی معدن جود و سخایی
مدینه شد با تو روشن باقرِ آل عبایی

کرمت زبونزده آقا نداری روی زمین همتا
به فدای تو که هستی از هست پاک علی و زهرا

خیلی تو مَحشری دل از دلِ امام حسین می‌بری
به قلب عاشقم خودت سروری یقین دارم نوکرتو میخری

«مولا مولا یا حضرت باقر...»

عرش خدا شد چراغون مَطلَع نور آسمون
دستا رو بالا بیارید عیدی میده صاحب زمون

میدرخشه عالم بالا پُره از طراوته هر جا
یا مَن اَرجُوهُ لِکُلِّ خَیر میشه زمزمه روی لب‌ها

مستیمون بی حده سلاله‌ای از دو امام اومده
کبوتر دل تا بقیع پر زده عیدی ما تو‌ دستای حیدره

«مولا مولا یا حضرت باقر...»

کوری چشم حسود به ساحتت عرض درود
چیزی نمونده به نابودی آلِ سعود

تو بقیع بنا میشه مرقدچهار تا صحن و عَلم گنبد
بچه شیعه‌های ایرانی می‌سازند حرم مثل مشهد

حرف دل میزنم ترسی ندارم بره سر از تنم
با دشمنت تا آخرش دشمنم ریشه‌ی بدخواه تو رو میکنم

«مولا مولا یا حضرت باقر...»