روضه و توسل به حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده ۱۴۰۱به نفسِ حاج ابوذر بیو‌کافی

از دشت خون از کرب و بلا
راهی شدیم تا شامِ بلا
با قلبی پر آه

فَوَاللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا 
لا تُمیتُ وَحْیَنا
وَ حَسْبُنَا الله

نزد خدای ذوالجلال با کشتن حسین من
گمان مکن شدی عزیز یابن الطُلقاء

این مهلت خدا بُودبه کافران و ظالمان
تا صبح روز رستخیز یابن الطُلقاء

«آه، حسین من، آه حسین من.....»

تزویر تو گشته بر ملا
شد برملا کفروکینه ها
ای خصم‌ِگمراه

فَوَاللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا 
لا تُمیتُ وَحْیَنا
وَ حَسْبُنَا الله

ای دشمن دین خدا
اهل بیت نبی کجا
مجلس شوم‌ِتو کجا
یابن الطُلقاء

بریده بادا دستِ تو
چوب ستم زدی چرا 
بر لبِ قرآن خدا
یابن الطُلقاء

«آه، حسین من،آه حسین من....»

«علیا مخدّره زینب کبری....»