سرود ویژۀ ولادت میلادِ منجی عالم بشریت حضرت مهدی سلام الله علیه اجرا شده ۱۴۰۱به نفسِ سید رضا نریمانی

پا به پای دل شیدای خودم
میذارم گل روی دستای خودم

قمر نیمه ی شعبان که رسید
رسیدم خدمت آقای خودم

سحر سامرّا پیچیده این ندا
رو لبا زمزمه، مولا یا مولا

«یابن الحسن...»

قمر آسمون ثمر آقامون
پسر فاطمه، اومد از راه

همه دنبال فرصت واسه عرض ارادت
دل ما هم دخیل گهواره

همه دارن میخونن همه اینو میدونن
وارث عباسِ علمداره

«مولا مولا یا صاحب الزمان»

یه سبد لبریزه از عطر بهار
خالصانه می برم محضرِ یار

یارِ من صاحب یک قلب رئوف
یار من وارثِ تیغ ذوالفقار

شب غم سر اومد ماه نو در اومد
خبر خوش میاد از سامرّا

شب قدر همه میخونه فاطمه
به قد و قامتت ماشاءالله

عود و عنبر بیارید مِیِ کوثر بیارید
آقای ما بقیةُ الزهراست

آره محشر رسیده خود حیدر رسیده
رجزش مثل اکبرِ لیلاست

«مولا مولا یا صاحب الزمان»

شب مستی شده و باده میخوام
برا امشب یه دل ساده میخوام

منی که یه نوکر بنِ نوکرم
یه آقا و یه آقازاده میخوام

همه عرشِ برین میرسن رو زمین
بارونِ شوقه و جشن خورشید

چراغون شد بهشت، یه مَلَک می‌نوشت 
جَلَوات علی بازم تابید

صد و ده قُل هوالله به رخ انورِ شاه
همه مجنون شدند و سرگشته

وَلی‌اللهِ مُطلق هو حَقٌ مَعَ الحّق
آره حیدر دوباره برگشته