توسل ومناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب اول رمضان ۱۴۰۲به نفسِ استادحاج منصور ارضی

"الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَ.. لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.. أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذی لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَیُّ الْقَیُّومُ، الرَّحْمنُ الرَّحیمُ، بَدیعُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ، مِنْ جِمیعِ ظُلْمی وَ جُرْمی و إِسْرافی عَلی نَفْسی وَ أَتُوبُ إِلَیْه...
ربِّ ربِّی أسْعَت بِجَهلی وَ ظَلَمْتُ نَفسی
..اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ وَافْتَرَضْتَ على عِبادِكَ فيهِ الصِّيامَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ...وَ ارْزُقْنى حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ فى عامى هذا وَ فى كُلِّ عامٍ وَ اغْفِرْ لى تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُها غَيْرُكَ يا رَحْمنُ يا عَلاّمُ.الهی العفو...."

پای دل در پیشگاه یار لغزش میکند 
هر چه با ما میکند این نَفس سر کش میکند 

زیرِ گوش من بزن شاید بیاید اشک من 
عاقبت این گریه ما را اهلِ بخشش میکند
 
اول ماه آمدم ردم مکن ای با مرام 
سفره داری تو را عالم ستایش میکند 

آه! قربان کلیمی که گدا را پس ندهد 
ربِّ ما با عبدِ خاطی نیز سازش میکند
 
جانِ سلطان خراسان آبرویم را نریز 
این گناه آلوده دارد از تو خواهش میکند 

«العفو.....»

هر زمان دلگیر بودم گفته ام یا فاطمه 
کودک آزرده را مادر نوازش میکند 

لذّت افطار قنبرهاست خرمای علی 
نوکری را رزق او دارای ارزش  می کند
 
حب حیدر شرط اصلی قبولِ بندگی ست 
روز حشر او را خدا معیار سنجش  میکند 

چاره ی بیتابی ما صحنِ شاه کربلاست 
آتشِ دل در حریم او فرو کش می کند 
 
روزه دار تشنه لب فبک علی العطشان حسین
گریه را تنها خدا بر او سفارش میکند 

آنقدر زیر سم مرکب تنش پاشیده شد 
بوریا با گریه گفت: این جسم ریزش میکند

 «بحق الحسینِ الهی العفو...»