توسل و مناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب اول رمضان ۱۴۰۱به نفسِ حاج مهدی رسولی

خواندی و آمدیم یا الله
در فضلت زدیم یا الله
ما و سالی پر از گناه جدید
تو و لطف قدیم یا الله

دست خالی رسیده‌ایم، چه غم
میهمان توایم یا الله
زشت باشد اکر کسی ببرد
توشه نزد کریم یا الله

نیست ما را نه توشه از حسنات
نه ز قلب سلیم یا الله
ای خوشا دستهای خالی ما
یا غنی یا رحیم یا الله

آن کس که اول ماه دست مرا گرفته
سی شب برای من در میخانه جا گرفته
با یار وعده دارم هرشب همین حوالی
شب های ساکت من بوی خدا گرفته

هر کس بد مرا گفت او خوبی مرا گفت
پشت مرا همیشه بی ادعا گرفته 
صد بار گمشده‌ام من در کوچه‌های دنیا
من کور بودم و او بهرم عصا گرفته

ای دوستِ قدیمی من را که خاطرت هست
من آن بدم که قلبم بوی خطا گرفته 
تنگ است دست سائل خرجی ما ز باباست
از دستِ مرتضی بود هرچه گدا گرفته

حق می‌دهی به چشمم غیر از علی نبیند
چشم مرا شکوهِ ایوان طلا گرفته
برکت به اشکمان زد، رحمت به حالمان زد
زهرا برای عشّاق دست دعا گرفته

«مادرم شکر تو رو دارم »

یک سال هم گذشت و ما کربلا نرفتیم
خیلی دلم برای صحن و سرا گرفته
بالاترین عبادت خون گریه بر حسین است
عابد عبادتش را از کربلا گرفته

افطارِ سینه زن ها با گریه می‌شود باز
نوکر به یاد آقا آب و غذا گرفته
ای روزه دار تشنه، تشنه فقط حسین است
جای فُرات آن لب بر چکمه ها گرفته