باب الحرم - مناجات«نماهنگ»وتوسل به صاحب الزمان روحی له الفدا ویژهٔ ماه مبارک رمضان اجرا شده ۱۴۰۲ به نفسِ کربلایی حنیف طاهری

فهرست

نمایش جزئیات

ای کاش ببینم همه ی ماه نهان را
همراه شروع تو طلوع رمضان را

با تلخی اشک غمت افطار نمودیم
از مسجدمان تا که شنیدیم اذان را

چندیست که چشمان زمین بی تو ندیده است
از باد صبا آن نفس مُشک فشان را

تلخ است زبان ها بگذار از تو بگویم
تا نام تو تغییر دهد طعم دهان را

قلبی که ز خاک کف پاهای تو دور است
صدسال نخواهیم برایش ضربان را

هر گاه که با تو به مناجات نشستیم
یک بار هم احساس نکردیم زمان را

گیریم که از دیدن تو چشم بپوشیم
آقای دل ما چه کنیم این دلمان را

امسال رسیدیم که از سفره ی زینب
بر دست گدایان بدهی لقمه ی نان را

خون گریه ی روز و شبت از غصه ی زینب
باعث شده در کام بگیریم زبان را

برگرد که از کوفه نه از کرب و بلا نه
از شام بپرسی سبب قد کمان را