مدح و توسل ویژهٔ دهه کرامت و ولادت امام رضا علیه السلام اجرا شده ۱۴۰۲به نفسِ سید مجید بنی فاطمه

یم توحید!  گوهر آوردی
شجرِ نور ! نوبر آوردی

مَه ذیقعده! چشم ما روشن
که ز خورشید بهتر آوردی

نجمه ایی! مادر امام رضا
تو علی یا پیمبر آوردی

پسری بهتر از همه دگران
بهر موسی ابن جعفر آوردی

حرمَ الله  را  چو بنت اسد 
حجةُ الله اکبر آوردی 

نام فرزند خود علی بگذار 
تا ببینند  حیدر آوردی 

چهارده روحِ پاک را امشب 
در یکی پیکر باز آوردی 

این پسر مثل مادرش زهراست 
پاره‌ی پیکر رسول خداست 

آفرینش تن است  او جانش 
پدر و مادرم به قربانش 

چشم حور و مًلک به ماه رُخش 
دست جن و بشر به دامانش 

می زند بوسه، موسی جعفر 
بر سر و پای همچو قرآنش
 
گوهر هفت بحر نور هست این 
که بُود چار دُرِّ غلطانش 

پور موسی، که بهر عرض ادب
 آید از طوس طور عمرانش 

مُلک هستی بُود مدینه او 
قلب امکان بُود خراسانش 

پی عرض سلام ازدل کوه 
سنگ آید به سوی ایوانش
 
می گریزد شتر ز قربانگاه 
تا که آرد بر این مزار پناه 

به چنین ماه و منظرش صلوات 
به جمال منورش صلوات
 
نجمه آورده جان پاکی را 
که به جسم مطهرش صلوات
 
هم ز خالق سلام برپدرش 
هم زخلقت به مادرش صلوات
 
هم به ریحانه اش جواد درود 
هم به معصومه خواهرش صلوات 

جلوه ی ابتدا امام رضاست 
حُسن غیبِ خدا امام رضاست 

گشته دینش به نزد حقّ کامل 
هرکه را مقتدا امام رضاست
 
هم خداوندی اش به مُلک خدا 
هم رفیق گدا امام رضا ست