روضه و توسل ویژه سانحه هوایی و شهادت رئیس جمهور حضرت آیت الله رئیسی و هیئت همراه به نفس استاد حاج‌منصور ارضی

با رفتنت سر فصلی از غم را نوشتی 
معلوم شد از پیکرت زهرا سرشتی 
با خستگی, زخم زبان هم می شنیدی 
مظلوم تر بودی تو حتی از بهشتی 

دستان تو‌دامان دنیا را رها کرد
گویا تو را از عرش اربابت صدا کرد
جای تمام بی وفایی ها که دیدی 
روی تو آقای رئوف آغوش وا کرد

پای شهادت نامه ات امضای سلطان 
آمد به استقبال تو شاه خراسان
پیراهن خدمت برای تو کفن شد 
نام تو جاویدان کنار نام ایران 

یادم نرفته گریه های بی صدایت 
بالای سر، وقت سحر یاربنایت
اذن شهادت را گرفتی در شب قدر
وقت گریز روضه های کربلایت

 گم شد اگر آن چند ساعت پیکر تو
چشم انتظارت بود گریان مادر تو
جسم توهم آخر شبیه حاج قاسم
پیدا شده با دیدن انگشتر تو

روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگشتر ندارد
یک جای سالم در همه پیکر ندارد
جایی برای بوسه مادر ندارد

من بی وضوموی تورا شانه نکردم
حالا به دنبال سرت باید بگردم

شاعر: قاسم_نعمتی ✍️