سینه زنی وتوسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شب اول محرم۱۴۰۲ به نفس سید رضا نریمانی

من ماندم و غم فقط غم تو 
من ماندم و داغ ماتم تو
من ماندم و شورشی که دیدم
افتاده به خلقِ عالم تو

کارم به غمِ تو اشک و آه است
مجنونم و کار من نگاه است
دیوانه‌ام این مگر گناه است
بگذار بمیرم از غمِ تو

من نوکر غیرِ تو نبودم
پُر شد فقط از خودت وجودم
من را نده دست دیگران و 
بگذار که باشم آدمِ تو

سخت است حسین را ندیدن 
بین الحرمین را ندیدن
سخت است بمیرم و نباشم
در خیمه‌ی هر محرم تو

مگذار که بی‌پناه باشم
بگذار که غرق آه باشم 
بسپار که اربعین بیایم
بگذار که گَرد راه باشم

«مظلوم یا اباعبدالله... »

عشق است مرا که در عزایت
رنگ بدنم سیاه باشد
از لطمه‌ی روضه‌ی غم تو
عشق است تنم سیاه باشد

از بس‌ که مرا همیشه مادر 
از کودکیم سیاه پوشاند
پایان وصیتم نوشته م 
حتی کفنم سیاه باشد

من کیسه‌ای از گناه دارم
در سینه دلی سیاه دارم
گفتی که بیا ، چه عیب دارد؟
گر سینه‌زنم سیاه باشد

انگشتر تو بلای جان شد
انگشت تو سهم ساربان شد
پس حق بده روی دست از این
 پس سنگ یمنم سیاه باشد

در روضه‌ی چوب خیزرانت
 از بس‌ که گزیده‌ام لب از غم
دیگر چه تعجب است
اگر من دور دهنم سیاه باشد. 

«مظلوم یا اباعبدالله... »

شاعر: محسن ناصحی