سینه زنی وتوسل به حضرت شیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شب هفتم محرم۱۴۰۲ به نفس سید رضا نریمانی

واسه نفس گرفتن، تا خیمه برنگشته
کمتر بهش بخندید، سنی ازش گذشته

ماهِ حرامه، رهاش کن مگه نمی‌دونی امامه
ماهِ حرامه، حسین زیر دست و پای ازدحامه

وقتِ اذونه، همه بمونند ولی شمر نمونه
وقتِ اذونه، هر چی که خواهرِ تو می‌کشه از اونه

«سید الشهداء، سید الشهداء»

بی‌یار و بی‌پناهی، ای سرپناه زینب
تکیه زدی به نیزه، ای تکیه‌گاه زینب

کجای کاری، خیمه قیامته حسین خبر نداری
کجای کاری، نبودی شمر و از توو خیمه دربیاری

بمیره زینب، چه جوری پیرهنت رو پس بگیره زینب

«سید الشهداء، سید الشهداء»

ایم زندگی نمیاد، دیگه به کارِ زینب
جا مونده توی گودال، دار و ندار زینب

چاره نمونده، یه جای سالم رو تنت آره نمونده
چاره نمونده، حتی برات یه پیرهن پاره نمونده

دو خط احکام یادش بده، اسلام یادش بده
که بدونه تشنه لب سر نَبُره

دو خط احکام یادش بده، اسلام یادش بده
که جلو چِشای مادر نبره

منو عذاب میده، به مرکب آب میده 
تو رو صدا میزنم و، شمر جواب میده

تازه نفس اومد، تازه شبعث اومد
یه پیرمردِ بی‌حیا، عصا به دست اومد

«ای حسینم، ای حسینم
ای ضیاء هر دو عینم»

زینب و کاش یادت نره، داداش یادت نره
که از این قافله چشم برداری 

زینب و کاش یادت نره، داداش یادت نره
دست و پا نزن که مادر داری

عرش و بهم می‌ریخت، غصه و غم می‌ریخت
خون اباالفضل روی پر عَلم می‌ریخت

نگاه به خاک می‌کرد، منو هلاک می‌کرد
با پیرهنِ کهنه‌ی تو دشنه‌ش و پاک میکرد

«حسین مظلومم، حسین مظلومم»

شاعر: محمدصادق باقی زاده