سینه زنی و توسل به راوی دشت‌ کربلا حضرت امام‌ محمد باقر علیه السلام اجرا شده به نفسِ کربلایی حسین طاهری

پریشونه پریشونه به یاد کربلا روضه میخونه
غریبونه غریبونه کی از دردای قلبش چی میدونه

مرد باید باشی بفهمی
که عمه هات بین شعله ها جلو چش نامحرما

میره به غارت معجر دو دست زینب بر سر
صدای خنده حرمله منو میکُشه آخر آخر

نگاه اشکبار بچه ها میون دود میزنن صدا
کجایی ای عمو رفت روی نیزه ها دلبر زهرا

شده قاتلش کُندی خنجر
میدید که حسین میزنه پرپر

زیر سُم اسبا رفت پیکر
غریب مادر غریب مادر

دلش خونه دلش خونه
تا آب میبینه باز گریش میگیره
چه سنگینه غم قلبش یه عمره 
با همین روضه میمیره

آه از یاد مجلسی که سر حسین بود و
خیزرون سکینه از غصه میده جون

تا بالا میره هر بار چش رقیه شد تار
تا غرق خون میشه لبها میمیره زینب انگار انگار

میون تشت دندونش شکست
 چش رقیه رو عمه بست
دل رباب آتیش گرفت از اینکه
 بی حیا شد مست

نداره دیگه درداش مرهم
عزاداره این داغ و ماتم

روی لبهاش روضه این غم
غریب مادر غریب مادر