مناجات و توسل به حضرت صاحب الزمان روحی له الفدا اجرا شده شبِ اول محرم۱۴۰۲ به نفسِ حاج محمد رضا طاهری

هر بار هر که را ببریم بارگاه خویش
 یک عمر حفظ میکنیش در پناه خویش

از راه و رسم تو چقَدر دور میشویم
هر بار میروی پی رسم و راهِ خویش

 یابن الحسن من از فراق تو ای ناز بی نیاز
جان میدهم شبی وسط آه آهِ خویش

من خویش را به جرم نمردن برای تو
محکوم میکنم وسط دادگاه خویش

عشقت اگر گناهِ منه لا اُبالی است
توبه نمیکنم به خدا از گناهِ خود

«آقام آقام آقام آقام آقام»
 
یک لحظه خورده بود به پرچم نگاه من
یک لحظه بر نداشتی از من نگاه خویش

حسین جان حسین جان حسین جان

*بیا همه امشب از آقامون درخواست کنیم بگیم آقا....*

تا اینکه روسفید شوم پیش فاطمه 
من را بخر بده به غلام سیاه خویش

 ما هر دو در محاصره ای گیر کرده ایم
 من در گناه خویش و تو در قتلگاه خویش

با یک هزار و نهصدوپنجاه جای زخم 
بودی تو زخم خورده ترین در سپاه خویش