روضه و توسل ویژهٔ ورود خاندان آل الله به سرزمین کربلا اجرا شده شبِ دوم محرم۱۴۰۲ به نفسِ سید مهدی حسینی

انگار سرنوشت ما را جدا نوشته اند 
یا آرزوی من را بر بادها نوشته اند 
امروز بین این دشت مرگ مرا نوشته اند 
آنان‌ که مقتلت را در کربلا نوشته اند
ای هستی ام! بگو که هستی بخواب زینب 

برخیز مرکبت را از کربلا بگردان
بگذار یا بمیرم یا راه را بگردان
هجران بلای ما شد، یا رب بلا بگردان 
حسین جانم خیمه مزن به صحرا 
حکم قضا بگردان، 

تا جان نداده پیشت از اضطراب زینب 
فهمیده ام کجایی،از ناله های زهرا 
من های های گریم،با وای وای زهرا 
فهمیده ام کجایی، از جای پای زهرا 
آنجاست جای گودال، آنجاست جای زهرا 
نگذار تا گذارد پا بر تراب زینب! 

از حال برده ما را، هول سپاه دشمن 
ترسیده اند طفلان ،پیش نگاه دشمن 
جمع حرامزاده ،حجم صلاح  دشمن 
پیداست خیمه ی ما، از خیمه گاه دشمن 
میخواهد از لبانت تنها جواب، زینب !

میترسم ای برادر، از چشم آن کمانگیر 
از شومی حرامی،از شعبه های آن  تیر 
از خنجران عریان،از تشنگی شمشیر 
بی اختیار خوردم،بر خاک دست من گیر 
عباس جان نخواهد اینجا رکاب،زینب!
 
حسین جانم ...!
ای کاش مینوشتی ما شیر خواره داریم 
یا دختران کوچک در این اماره داریم 
در محملی عروسی با گاهواره داریم 
نه پای راهِ رفتن نه راه چاره داریم 
اینجا نمان، نگردد رویش خضاب، زینب! 

لبهای ما از امروز از آفتاب‌ خشکید 
هر قدر آب آمد مثل سراب خشکید 
تا دید حجم لشگر،از اضطراب خشکید 
برگرد ای برادر شیر رباب خشکید 
دل شوره دارد از او از قحط آب زینب! 

این سو دهان تشنه آن سو فرات جاری 
این سو گلوی خشک و آن سو سه تیر کاری
یک مرد باشد ای کاش در قحط یار و یاری 
از حرمله بپرسد، نامرد بچه داری؟ 
میترسد از شکار طفل رباب، زینب!
 
من که نرفته بودم جز مجلس زنانه 
برگرد تا نبینم دشنام و تازیانه 
بگذار تا گلویت بوسم به این بهانه
 سر ميبرند اینجا از پشت ناشیانه 
خانه خراب زینب!خانه خراب زینب! 

برگرد ور نه دیدم اینجا غبار گردد 
کوچه به کوچه این سر با نیزه دار 
صندوقچهٔ سر تو میز قمار گردد 
جای شرابخوار و بی بند و بار گردد 
تو گیرِ نیزه دار و گیر طناب زینب!