روضه و توسل به ابن الکریم حضرت عبدالله ابن حسن علیه السلام اجرا شده شبِ پنجم محرم۱۴۰۲ به نفسِ کربلایی سید امیر حسینی

*افتاد تو بغل عمو ،عمو نیست باباست،یه عمری براش پدری کرده ،بچه یتیم رو باید بغل کنن...بچه یتیم داداش رو بغل کرد.یه بچه یتیم هم میشناسم باباش اومد خرابه گفت :بغلت کو بابا...؟ 

این بچه افتاد تو بغل امام حسین اگه میخواستن ذبحش کنند راحت میتونستن نزدیک بود جلو دستشون بود. اما حرمله تفریحش شده بود.. حرمله بازیش گرفته بود، میخواست جگر آقا رو بسوزونه..  بدترین نوع ذبح کردن رو اختیار کرد، از نزدیک با تیر و کمان به گلوی بچه زد تو بغل حسین دست و پا زد....*
 
شلوغه قتلگاه صدا نمیرسه 
کسی برا کمک چرا نمیرسه 

هر کی میاد میگه بگید که اومدم  
شاهد باشید منم یه ضربه امو زدم 

یکی یه نیزه رو به نیت باباش به پهلو میزنه 
یکی یه تیر برا شادی مادرش به بازو میزنه
 
تو او شلوغی که بزن بزن بود
 موقع کشتن یه بی کفن
 
برای یاری عزیز زهرا 
اونی که اومد پسر امام حسن بود 

*شروع کرد دست و پا زدن امام حسین صورتش رو چرخوند نمیتونست ببینه یتیم حسنش دست و پا میزنه ..*

به سمت گودال از خیمه دویدم من 
شمر جلوتر بود دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود ناله کشیدم من 
سر تو را بردن دیر رسیدم من

سر پیراهنت پیرم کردن 
از زندگی سیرم کردن